________________
भावप्राभृतं ।
१ ॥
संजम सीलु सउच्चु तवु जसु सूरिहि गुरु सोइ । दाहछेदकसघायखमुं उत्तम कंचणु होइ ॥ बहुदोसाणावासो बहूनां दोषाणामतीचारादीनामाबासो गृहं, अथवा वधूनां स्त्रीणां दोष्णां बाहूनां आवास आलिंगको मुनिः । सुमलिणचित्तो ण सावयसमो सो सुष्ठु अतीव मलिनचित्तो रागद्वेषमोहकश्मलचंता मुनिः मुनिर्न भवत्येव, तर्हि किं भवति ? ण सावयसमो सो - न श्रावकसम: श्रावकेणापि गृहस्थेनापि समः सदृशः स न भवति । तस्य दानपूजादिला मसंयुक्तत्वादुत्तमत्वं । तथा चोक्तंवरं गार्हस्थ्यमेवाद्य तपसो भाविजन्मनः । श्वः स्त्रीकटाक्षलुंटा कलाप्यवैराग्यसम्पदः ॥ १ ॥
“ चिअ चेअ अस्मदीय़स्त्यानस्थाणुमूकतूष्णीकंद वैकमृदुकसेवानखनीडनिहितहूत व्याहृत कुतूहलस्थूलव्याकुलेषु वा " इत्यनेन प्राकृतव्याकरणसूत्रेण चि इत्यस्य वा द्वित्वं । चिअ इति कोऽर्थः " अवधारणे ई च चिअ चेओः । "
अन्यच्च
ते चि धण्णा ते चिय साउरिसा ते जियंति जियलोए । वोद्दहदहम्मि पडिया तरंति जे च्चिय लीलाए ॥ १ ॥
वोह इति कोऽर्थो यौवनम् ।
१ संयमः शीलं शौचं तपः यस्य सूरे: गुरुः सः । दाहच्छेदकषघातक्षमं उत्तमं कंचनं भवति ॥
२ कमु. मूले । कम्मु. ख. 1
३ य. क. ख. । ४ एते चत्वारः शब्दा अवधारणार्थे वर्तन्त इत्यर्थः । एव धन्याः ते एव सत्पुरुषाः ते जीवन्ति जीवलोके । यौवनद्र हे पतितास्तरन्ति ये चैव लीलया ||
ते
५
२९७
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
