________________
९६
श्री सोमदेवप्रणीता
एकं वाऽऽश्रित्य योगं कमणुमनुसरन् द्रव्यगं भावगं वा शुक्ले वाऽपि द्वितीये भवति जिनपतिर्घात्यघध्वंसनेन ॥ २६ ॥ सा सां लब्धिस्ततोऽस्मिन् वपुरातिशयवच्चातुरास्याभिरामं श्रीर्बाह्याभ्यंतरी चाद्भुतविभवभवा सर्वसत्त्वप्रमोदः । आनंदोऽन्यानपेक्षो दुरघविघटनाद्वेद्यमस्ति स्वकार्ये
नो ते सार्वस्य तस्याः प्रभु न च नियमोऽघेष्विवाऽन्येषु यस्मात् ॥ यंत्राऽन्येऽप्यंगभाजो न हि सदसि बुभुक्षादिबाधास्तवामी तद्वाधा तत्र किं ते न च तदुदयव द्वेद्यमन्नादनाय । सामान्याऽऽहारहेतावपि मदभिमतं स्थापितांगेऽन्यथाऽस्ति देवे स्यादन्यथाऽतो रतिरखिल सुखं नास्ति भुक्तौ हि मुक्तिः २८ देवाधीते सुधीर्नाप्यनुपहतमतिर्कों वलास्त्वत्प दस्य योग्या आचारलाभे परममरपदं तेषु त्वद्रूपवसुं ।
१
क्षिपन् । २ ज्ञानदर्शनदानलाभभोगोपभोगवीर्य सम्यक्त्व चारित्रलक्षणः । ३ दानांतरायस्याशेषतः क्षयादनंतप्राणिगणानुग्रहकरं क्षायिकमभयदानं लाभांतरायस्याशेषनिरासात्परित्यक्तकवलाहारक्रियाणां केवलिनां यतः शरीरबलाधानहेतवोऽन्यमनुजाऽसाधारणाः परमशुभाः सूक्ष्मानंता: प्रतिसमयं पुद्गलाः संबंधमुपयांति सः क्षायिको लाभः, कृत्स्नभोगांतरायस्योन्मूलनादाविर्भूतोऽतिशयानंत भोगः क्षायिकः कुसुमवृष्टयादयो विशेषाः प्रादुर्भवंति, निरवशेषस्योपभोगांतरायस्य प्रलयात्प्रादुर्भूतो अनंतोपभोगः क्षायिको यतः सिंहासनादिभूतयः, सप्तानां प्रकृतीनां क्षयात्क्षायिकं सम्यक्त्वं, चारित्रं द्वेधा मोहापोहात् क्षायिकं चारित्रं, ' ननु वेदनीयकर्मसद्भावात्परमसुखानुपपत्तिरिति वदंतं प्रत्याह, वेदनीयं आत्मीयबुभुक्षादिकार्यकरणसमर्थे न यतः मोहनीयांतरायप्राप्तेः सकाशात्समर्थो भवति, उदयप्राप्तं वेदनीयमन्नादाननिमित्तं न भवति; शुभसूक्ष्म देहस्थितिनिबंधनपरमाणु संबंध निमित्तं, किं भूतं ममाऽभिप्रेतं तस्मादनंतसुखसहितस्य केवलिनः कवलाऽऽहारकल्पनं न युक्तमिति ४ ना जनः संशयविपर्यासानध्यवसायरहितमतिः । ५ मोक्षस्य । ६ अर्हद्रूपयुक्तेषु ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
