________________
कुमारपालप्रबन्धः २२७ तत्र कुमारपालनृपतौ विद्यमाने सः। पातु वो हेमगोपालः कम्बलं दण्डमुद्दहन् ।
इति भणित्वा विलम्बमानो नृपेण सक्रोधं निरक्ष्यत । षदर्शनपशुग्रामं चारयनजैनगोचरे ॥१ इत्युत्तराईपरितोषितसमाजलोकः। श्रीरामचन्द्रादीनां समस्यां समर्पयामास। व्यांषिद्धा नयने मुखं च रुदती स्वे गर्हिते कन्यका नैतस्याः प्रमृतिद्वयेन सरले शक्ये पिधातुं दृशौ । सर्वत्रापि च लक्ष्यते मुखशशिज्योत्स्नावितानरियमित्वं मध्यगतासखीभिरभितो दृग्मीलनाकेलिषु।।१ व्याषिद्धा । इति श्रीकपर्दिना महामात्येन पूरितायां समस्यायां पश्चात्कविः पञ्चाशत्सहस्रमूल्यं निजं ग्रैवेयकं श्रीकपर्दिनः कण्ठे श्रीभारत्याः पदमित्युच्चरन्निवेशयामास । अथ तवैदग्ध्यचमत्कृतेन नृपतिना स्वसंनिधौ स्थाप्यमानः। कथाशेषः कर्णोऽजनि जनकशा काशिनगरी सहर्ष हेषन्ते हरिहरिति हम्मीरहरयः। सरस्वत्याश्लेषप्रवणलवणोदप्रणयिनि
१ C गोपुरे २ C D इदं चतुर्थं चरणं दृश्यते
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
