Vastupal Prashasti Sangraha

SR No.: 002919
Original Sutra Author: N/A
Author: Punyavijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai
Publication Year: 1963
Total Pages: 154
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari & History
File Size: 9 MB

Page 46

परिशिष्टम् ]
वस्तुपालतेजःपालप्रशस्तिः। यत्खनवल्ली हरसिद्धिसिद्धप्रपेव रेजे समराटवीषु । मृत्युन्मुखैः साहसिभिर्यशोम्भः, क्रीतं निजाङ्गक्षतजेन यस्याम् भूवल्लभस्तदनु वल्लभराजदेवः, ख्यातः क्षितौ समिति यः सितविभ्रमाभिः । हग्धामदामभिरपूजि सुराङ्गनाभिः, शृङ्गारदैवतमिवेप्सितकान्तदाता ॥१०॥ स्वयं विनम्रेषु परेषु युद्धसिद्धैकचिन्ताचयचान्तनिद्रः । यः स्वप्नसङ्ख्यरपि बाहुदण्डकण्डूतिनिर्भेदमुदं न भेजे
॥ ११ ॥ तस्मादभूद् भूवलयस्य भूषा, भीदुर्लभो दुर्लभराजदेवः। यस्यासिसिन्धौ वितताभिरेत्य, मग्नं महीभृत्कुलवाहिनीभिः
॥ १२ ॥ सुरस्त्रीणां नेत्रं सृजति निजरूपादनिमिषं, ध्रुवं तस्मिन् भस्मीकृतरिपुरभूद् मीमनृपतिः। यदुत्पाते जाते द्रुतवृतभियो भोजनृपतेरुरः श्रीरास्यं गीः करमसिलता युक्तंममुचत् ॥१३ ॥ यहानोदकजातसिन्धुपटलैः कीर्तिप्रभापाण्डुभिः, शत्रुस्त्रीजनसाञ्जनाश्रुसलिलस्रोतस्विनीभिः समम् । सम्भिद्यैव पदे पदे तनुमतामन्तः समन्तान्मुदं, तन्वद्भिर्जितगा-यामुनजलैर्धात्री पवित्रीकृता ॥ १४ ॥ कामन्ति स्म यथा यथाऽम्बरपथान् यात्रासु यात्रावनीजैत्रे सर्पति दर्पतारतुरगक्षुण्णा रजोराजयः। पश्यन्तीव तथा तथा त्रिपथगातोयेऽपि विच्छायतां, शक्के कीर्तिरगादधौतधवला दूरेऽतिदूरादपि॥ १५ ॥ तस्माद् विस्मारितरतिपतिः कामिनामधाम्ना, नाना कर्णः समजनि भुजाशालिनां मौलिरत्नम् । निन्धं बन्दिग्रहमपि निजं बहमन्यन्त मन्ये, धन्यम्मन्या रिपुयुवतयो यस्य रूपं निरूप्य ॥ १६ ॥ यदघटनोत्सृष्टैः, परमाणुगणैरिव । विधिविधाय कन्दर्प, सदा द्यामपि व्यधात् ॥१७॥ सप्ततन्तुप्रपञ्चेन, यस्तां कीर्तिपटीं व्यधात् । चतुर्दशापि विश्वानि, च्छादयाञ्चक्रिरे यया ॥ १८ ॥
व्यजयत जयसिंहदेवभूपस्तदनु 'दिशंस्त्रिदशप्रभुप्रभावः ।
यशसि यदसिधेनुदुग्धमुग्धैः, श्रितमुडुभिर्दिवि दोहफेनसाम्यम् ॥१९॥ तत् त्रैलोक्यनिभत्रिभूमिकगृहक्रोडस्फुरन्मालवक्ष्माभृत्कीर्तिनितम्बिनीमुखपरिक्षेपाय पांसूत्करम् । लीलालुप्तजगवयं खरखुरोत्खातक्षमामण्डलच्छिद्रौघैरुरगालयेऽपि तुरगा यस्य क्षणाञ्चिक्षिपुः ।। २० ॥
विश्वस्योपकृतिव्रतव्यतिकरैस्तैर्यद्यशस्तेजसोः,
सामान्यप्रतिपत्तिमप्यसुलभां लब्ध्वेन्दु-तीव्रद्युती। कान्तौ चिरनन्दितामिव तयोरायुःप्रवृद्ध्यौषधीं,
द्रष्टुं काश्चन काञ्चनक्षितिधरोपान्तेऽपि तौ भ्राम्यतः ॥ २१ ॥ तत्कालं कलहे निहत्य किमपि प्रत्यायिताः शत्रवः, स्वर्गस्त्रीपरिरम्भणेऽपि न मनःस्वास्थ्यं समासेदिरे । यं कल्पान्तकृतान्तवक्त्रकुहराकारस्फुरत्कार्मुकं, पश्यन्तः प्रसरन्तमद्भुतभयावेशेन मीलदृशः ॥२२॥
अवश्चयन्नाशु कृपाणपातं, विरोधिवीरा नमन क्रियाभिः । यस्याभिपकेरुहबद्धवासां, लक्ष्मी च दक्षा रभसादगृहन्
॥ २३ ॥ १ दिशस्त्रि' गा० ॥ २ दसिषे नु दु° गा०॥