________________
पद्य २१७-२२२] सन्देश रासक
गजंति तरुणि णवजुव्वणीहिं', सुणि पढिय गाह पिअखिरीहिं ॥ २२० ॥
[अर्द्धम् । एआरिसंमि समए घणदिणरहसोयरंमि लोयंमि ।
अच्चहियं मह हियए कंदप्पो खिवइ सरजालं ॥ २२१ ॥ जइ अणक्खरु कहिउ मइ पहिय !
घणदुक्खाउन्नियह मयणअग्गि 'विरहिणि पलित्तिहि, तं फरसउ मिल्हि तुहु विणयमग्गि पभणिज्ज झत्तिहि । तिम' जंपिय जिम कुवइ णहु तं पभणिय जं जुत्तु, आसीसिवि वरकामिणिहि वट्टाऊ पडिउत्तु ॥ २२२ ॥
~~~AAAAAAAM
1 BC जुव्वणीय। 2 A पढियइ। 3 C अहिययरं। 4 A विरहणि; B विरहिण । 5A B पलत्तिहि। 6 B मिल्हेवि तुह। 7 A तिव। 8 A जिव । 9 A °पि भणिय ।
[टिप्पनकरूपा व्याख्या] [२२०] अस्मिन् समये नवयौवनास्तरुण्यः गर्जन्ति । पठितां गाथां श्रुत्वा प्रियोपरि उत्कण्ठिता जाता ॥ २२० ॥
[२२१] एतादृशे वसन्तसमये दिवसे धनं यथा रसोत्करे लोके च याते सति, कन्दो मम हि(ह)दयेऽधिकतरं शरजालं क्षिपति ॥ २२१ ॥
अथ ग्रन्थमुपसंहरनाह[२२२] यत् पथिक ! मया घनदुक्खा(खा)पूर्णया मदनाग्निना विरहेन(ण) च प्रलिप्तया, अनक्षरं कथितम् , तत् कठोरं परिहत्य विनयमार्ग झगिति प्रभणे [:] । तथा कथयेः यथा [स] न कुप्यति । तद्भणेः यद् युक्तं भवति । एवं कथयित्वा वरकामिन्या आशिखं(पं) दत्त्वा पथिको गमनार्थ प्रयुञ्जितः॥२२२॥ *
[अवचूरिका] -- [२२० ] नवयौवनाः स्त्रियो गर्जन्ति । पतिकाङ्खया मयैषा गाथा पठिता ॥ [२२१] एतादृशे वसन्तसमये दिवसे घनं यथा रहसोरकरे लोके च याते सति, कन्दर्पो मम हृदयेऽधिकतरं शरजालं क्षिपति ॥
[२२२ ] यत् पथिक ! मया धनदुःखापूर्णया-मदनाग्निना विरहेण च प्रलिप्सया, भनक्षरं कथितम् , तत् कठोरकं परिहृत्य, विनयमार्ग यथा झगिति भणेः । तथा कथयेः, यथा न कुप्यति । तगणेः यद्युक्तं भवति । एवं कथयिस्वा वरकामिन्या भाशिष दरवा पथिको गमनाथं प्रयुञ्जितः ॥
सं० १२
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
