Sandesha Rasaka

SR No.: 002918
Original Sutra Author: N/A
Author: Abdul Rahman, Jinvijay, H C Bhayani
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan
Publication Year: 1945
Total Pages: 282
Language: Sanskrit, English
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 17 MB

Page 244

पच २११-२१६] सन्देश रासक
इय' गाह पढिवि उट्ठिय रुवंत, __चिर जुन्न दुक्ख मणि संभरंत । विरहग्गिझाल पज्जलिअ अंगि,
जजरिउ" बाणिहिं तणु अणंगि ॥ २१४ ॥ खणु मुणिउ दुसहु जमकालपासु, __ वर"कुसमिहि सोहिउ दस दिसासु । गय णिवड" णिरंतर गयणि चूय, ___णवमंजरि" तत्थ वसंत हूय ॥ २१५ ॥ तिहि" सिहरि सुरत्तय कसिण काय,
उच्चरहि "भरहु जणु विविह भाय । अइ मणहरु पत्तु मणोहरीउ,
उच्चरहिं सरसु महुयर झुणीउ ॥ २१६ ॥ 1Bइह। 2A पुढवि। 3Bउद्विवि। 4C रुवंति। 5A चिरु: C जिर । 6 A जुन्हु । 7 B दुक्खु । 8 B मण । 9 C संभरंति। 10 C°काल। 11 B जजरियउ। 12 Cणव। 13 A सोहइ; सोहियउ। 14 B निविड । 15 A मंजरी। 16 B वसंति । + A आदर्श नोपलभ्यते पद्यमिदम् । 17 C तह। 18 C किसण। 19 C उच्चरिहिं तरहु। 20 Cझणीउ ।
[टिप्पनकरूपा व्याख्या] [२१४ ] इमां गाथां पठित्वा रुदन्ती उत्थिता । किं कुर्वन्ती जीर्णदुरकं(दुःखं) मनसि संभरन्ती । पथिक ! विरहाग्निज्वाला अङ्गे प्रज्वलिता । तथा अनङ्गबाणैस्तनुः जजेरीभूतः(ता) ॥२१४॥
[२१५] यस्मिन् वसन्ते क्षण-क्षणमात्रं यमकालपास(श)सदृक्षं ज्ञातम् । वर कुसुमैः दिएविभागाः सो(शो)भिताः । गगने-आकाशे आम्रमार्यो निबिडं गताः । तत्र वसन्ते नूतनाम्रमार्यो बभूव(वुः)॥२१५॥
[२१६] यस्मिन् समये नानाप्रकारैर्भरतभावं उच्चरन्ति तस्मिन् सुरक्तकवृक्षसिष(शिख)रे अत्यन्तमनोहरः समयः प्राप्तः । मधुकराः-भ्रमराः सरसं-सुमनोहरं शब्द उच्चरन्ति ॥ २१६ ॥
[अवचूरिका] ------ [२१४ ] हे पथिक ! एतां गाथां पठित्वा रुदन्तु (रुदन्ती) उत्थिता। चिरं जीर्णदुःखं मनसि संभारयन्ती । विरहाग्निज्वाला अङ्गे प्रज्वलिता । अनङ्गेन बाणैस्तनुर्जर्जरितम्(ता)।
[२१५] क्षणं ज्ञातं ज(य)मकालपाशो दुःसहः । वरैः-प्रधानैः कुसुमैर्दशाऽपि दिशः शोभन्ते । चूताः-आम्रा निबिडाः-निरन्तरा गगनं गताः, नवा मार्यस्तत्र वसन्ते जाताः॥
AAPurwwNAAVAN