________________
औत्पत्तिकीबुद्धौ रोहकादि-कथाः।
२०३ जणणीए पुच्छियाए सवं सिटुं । राया तुट्टो । सव-मंतीण सामी कओ, देसो य से दिग्णो ॥ 'तस्स सब-स्थामेसु उप्पत्तिया बुद्धि' त्ति । भरह-सिले त्ति गयं ।
[२] पणिय त्ति । जहा एक्केण वालुंकीओ पणामियाओ । धुत्तेण भणिओ-'जह सबाओ भक्खेमि, किं देसि १ । तेण भणियं-- 'जो नयर-'हारेण मोयगो न निग्गच्छई' । तेण । दसणेहिं डकियाओ । सो भणइ- 'न खद्धाओ' । ओयारियाओ हट्टे । लोगो भणइ'किमेयाहिं खद्धाहिं' । सो मोदगं मग्गिओ विसण्णो । जूयारेहिं बुद्धी दिण्णा'मोदगं पओली-दुवारे काऊण भणसु-'निग्गच्छ भो मोयगास ण निग्गच्छइ । जूआराणमुप्पत्तिया बुद्धी।
[३] रुक्खे ति । जहा मकडा फलाणि न देति रुक्खेहितो । लेड्डहि पहया नहा" (देति)। लेड्डप्पहताण उप्पत्तिया बुद्धी।
[४] खुडगे। अभओ उदाहरणं । जहा तेण कूवाओ छाणेण विटियं गहियं ति ।
[५] पडे त्ति । जहा दोण्णि जुवाणया हाएन्ति । एगस्स दढो पडो । अण्णस्स जुण्णो । जुन्नात्तो दढं घेत्तूण पलाणो । मग्गिओ न देइ । ववहारो जाओ। नियय-सुत्तेहिं वणाविया । तओ महिलाणं सुत्त-परिक्खाए नाऊण समप्पिया । कारणियाण उप्पत्तिया बुद्धी।
[६] - सरडे त्ति । जहा एगस्स वणिणो बिलासनं पुरीसं वोसिरंतस्स सरडो दुइयसरडेण . सह जुझंतो अवाणं पुच्छेण आहणित्ता बिलं पविट्ठो। 'अछो! मम सरडो अवाणेणं पोट्टं पविट्ठो' । अधिईए दुबलो जाओ । वेजस्स कहियं जहावत् । तओ मइ(य)सरडं लक्खारस-समेयं छोढूण मंडए, दिन्नं से विरेयणं, दाविओ सरडो । सत्थीहूओ वाणिओ । जीविय-दाय' त्ति पूजिओ विजो बहुदवेणं ति । वेजस्स उप्पत्तिया । घुद्धी।
[७] 'बिइओ य सरडो । भिक्खुणा खुड्डओ पुच्छिओ- 'एस किं सीसं चालेइ । सो भणइ - 'किं भिक्खू तुम भिक्खुणी वा ?" । खुड्डगस्स उप्पत्तिया बुद्धी ।
[८]
... कागे त्ति । रत्तंबरेण चेल्लओ पुच्छिओ-'किं तुब्भे सवण्णु-पुत्ता' । चल्लएण भणियं- 'बाढं' । तो कित्तिया एत्थ काया वसंति' । चिल्लएण भणियं- 'सढेि काय-सहस्साई जाय बेण्णायडे परिवसति ।
जह ऊणा पवसियया अब्भहिया पाहुणा आया ॥' १क. द्वा। २ क. समय। ३ ह. क. दाविय ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org