________________
संयम-प्रवृत्तौ कुलवधू-कथा।
१८१ गयणंगणे, भमिऊण थेवंतरं 'दुस्साहिया किच्चा साहगस्स पडई' ति वावाइऊण इ(अ)सिणा कावालियं पडियं मडयं । जाओ कावालिओ दोनि सुवण्ण-कोडीओ । तओ संजाय-पचएण य निदिओ सावय-सुएण अप्पा- 'अहो ! इह-परलोग-सुहावहो न मए पावेण कओ गुरूवएसो, तेण दारुणं बसणं संपत्तो म्हि । नमोकार-सुमरणाओ य न वावाइओ, अत्थो य जाओ; तणभावाओ धम्माइणो वि भविस्संति । ता महाणुभाग- . गय-मग्गमणुसरंताणं न विहलो आसा-बंधो हवइ ति । अपि च -
"मातङ्गानां मदान्धभ्रमदलिपटलश्यामगण्डस्थलानां
ये मार्गेणानुयाताः क्षणमपि हरिणाः क्षुच्छूमग्लानदेहाः । तेऽवश्यं भूतलस्थैस्तरुणतरुलतापल्लवैर्यान्ति तृप्ति
प्रायस्तुगानुगानां न भवति विफलो वीप्सितार्थाभिलाषः ॥" पनूसे पडियाज-सायगवरोण भणिओ दंडवासिओ- 'दाएसु रायाणं' । पुणरुत्तं भणिए कह कह विदाइओ राया। साहिओ एस वुत्तोपच्चइय-पुरिसोवलद्ध-पच्चएण य अणुन्नायं तं तस्सेव सुवण्णायं । सबहा जाओ परमसावगो । तओ तिवग्ग-सारं परत्थ-संपाडण-सगाहं जीयलोग-सुहमणुहविऊण पच्छिम-वयम्मि आगम-विहिणाऽणसणं पंचनमोकार-परो पत्तो देवलोगम्मि । उवणओ कायद्यो ।
सुयदेवि-पसाएणं सुयाणुसारेण सावयसुयस्स । पंचनमोकार-फल सिहं निसुणेउ मोक्खत्थी॥
सावयसुय-क्खाणं 'समत्तं ॥
कुलवहु-ढयराहरणं सोऊणं निच्चमेव वढेजा। संजम-जोगेसु दढं इच्छंतो सासयं सोक्खं ॥ ७२
[कुलवधू-पिशाचोदाहरणं श्रुत्वा नित्यमेव वर्तेत ।
__ संयमयोगेषु दृढमिच्छन् शाश्वतं सौख्यम् ॥ ७२] ढयरः पिशाचः । कुलवधू-पिशाचाभ्यामुदाहरणम् , शेषं स्पष्टम् । भावार्थस्तु कथानकाभ्यामवसेयः।
→ [९७. संयम-प्रवृत्तौ कुलवधू-कथा]पंडवद्धणे नयरे एगो इन्भ-जुवाणओ संपुण्ण-जोवणं नियय-जायं मोत्तूण गओ देसंतरं । समइकंताणि एकारस वासाणि । अण्णया सयल-लोग-उम्माहय-जणणे कुसुमश्य-रेणु-गम्भिणे वियंभिय-दाहिणानिले समुच्छलिय-कलयले मणहर-चचरि-सदाणंदियतरुण-यणे पयट्टे महु-समए सहियायण-परिवुडा गया बाहिरुजाणं वहू । दिहाणि 38 सिणेह-सारं चकवाय-मिहुणयाणि दीहियाए रमंताणि, अण्णया सारस-मिहुणयाणि, तु(पु)लईओ हंसओ हंसियमणुणितो । तओ काम-कोवणयाए वसंतस्स, रम्मयाए काणणस्स, रागुकडयाए परियणस्स, अणेग-भव-भत्थयाए गाम-धम्माणं, विगार-बहलयाए
१ ह. क. सं°।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org