Page Text
________________
१०
महोपाध्यायमेघविजयगणिकृत
शिखर आदि मोटा मोटा स्थळोनुं वर्णन कयुं छे, ते हकीकत करतां कवित्वदृष्टिने वधु स्पर्श छे. तेथी श्रीविजयप्रभसुरिनु चरित जाणवा माटे अन्तमां आपेल परिशिष्टनो भावानुवाद आप्या पछी काव्यसार मीचे आपवामां आवे छे.
५. परिशिष्टनो भावानुवाद श्रीविजयप्रभसूरि प्रत्यक्ष प्रभावशाळी, प्रतिज्ञाशील, ज्ञानाभ्यासी, ग्रंथसंशोधक, प्रतिभावान, उपदेशप्रभावनामा प्रयत्नशील अने क्रियानिष्ठ हता. तेओ दुष्कर तपथी विघ्नोने दूर करता. गच्छने स्मारणा-वारणादि बडे व्यवस्थित राखता अने पोताने आधीन गीतार्थो तेमज संघना अभ्युदय माटे यत्नशील रहेता.
तेमनो जन्म कच्छना मनोहरपुरमा सं० १६७७ ना माहसुदि ११ ना दिवसे थयो हतो. पितानुं नाम शवगण अने मातानुं नाम भानुमती (भांणी ) हतुं. तेओ वृद्धोपकेशवंशना अने घोषा गोत्रना हता. पोते नव वर्षनी लघु वये एटले सं० १६८६ मां श्रीविजयदेवसूरि पासे दीक्षा लई श्रीवीरविजय नाम धारण कयुं तुं. तेमने सं० १७०१ मां पंन्यासपद अने सं० १७१० ना वैशाख सुदि १० ना दिवसे गंधारमा आचार्यपद मळतां तेओ श्रीविजयप्रभसूरि नामे प्रसिद्धि पाम्या.
एक समये परमगुरु तपागच्छाधिराज श्रीविजयदेवसूरि जिनशासननी पट्टपरंपराना प्रवाहने वधारवा "मारा पछी शासनाधीश कोण थशे;" ए प्रकारे सूरिमंत्रवडे ध्यान कयुं त्यारे वधता तप-जपथी आकर्षित थयेला मंत्राधिष्ठायक देवे ते स्थळे आवीने नमस्कारपूर्वक सूरिने विज्ञप्ति करी के, "हे स्वामिन् ! हजी शासनना अधिष्ठातानी दीक्षा ये थई नथी. आपनुं आयुष्य पण लांबु छे. तेथी आवी चिंता करवाथी शं? अवसरे सामान्य तपथी मने संभारतां हुं आवीने तरत ज कही जईश." ए प्रमाणे कहीने देव तिरोहित थया.
केटलोक काळ वीत्या पछी पोतानी पाटे जिनशासनना अधिराजनी स्थापनानो अवसर जोई गंधपुर (गंधार ) मा जईने गुरुए ध्यान कयुं त्यारे ते ज क्षणे मंत्राधिष्ठायक देवे आवीने निवेदन कर्यु के, "हे स्वामिन् ! सौभाग्यनिधान, विद्या-महासागर, त्यागी, उत्कट चारित्रशील, सरळ स्वभावी श्रीवीरविजय ( श्रीविजयप्रभसूरि ) महाराजने पट्टे स्थापवा योग्य छे. तेओ केशवनी जेवा त्रण भुवनना उपकारक, पुरुषोत्तमनी जेवा नरकना नाश करनार, अने जगत्ने आनंददायी, शिवनी जेम महाव्रती, कामविजेता अने दक्ष, प्रजा प्रति प्रेमाळ, बृहस्पतिनी जेवा निर्मळबुद्धि तेमज विद्वानोमां श्रेष्ठ छे. एमनी आगळ मानथी ये महिमा अधिक वधशे" आ प्रमाणे कही देव तिरोहित थया.
गांभीर्यसागर गुरुए बहार देववाणीने अनुमोदन आपता शुभ शकुनो जोयां तेथी शासनना अधिनायक माटे संघने विश्वास आप्यो अने दृढचित्ते निर्णय करीने राजनगर (अमदावाद)थी तरत आवेला रत्ना शाह प्रमुख राजनगरसंघना आग्रहथी खंभात, पाटण, सूरत वगेरे अनेक देश, नगर अने गामोना संघ समक्ष गंधार बंदरे अतिशयवाळी श्रीमहावीरस्वामीनी मूर्ति आगळ, मंदिरना प्रांगणमां विक्रमसंवत् १७१० ना वैशाख सुदि १० ने गुरुवारे पुष्यनक्षत्रमा सारा मुहूर्ते श्रीविजयदेवसूरिए श्रीवीरविजयने पोतानी पाटे स्थाप्या.
ए समये त्यांना चित्रविचित्र मोटा मोटा मंडपोनी भव्य शोभा निहाळवा मानवमेदनी ऊलटी हती. विविध वाजिंत्रोना नावे आकाश प्रदेशने क्याई सुधी व्याप्त करी दीधो हतो. धूपादिनी सुगंधे वातावरणने भरी दीधुं हतुं अने ज्यां त्यां हर्ष-प्रमोदभरी वार्तानो झरो वही रह्यो हतो. त्यारे सज्जन शिरोमणि अखइना पुत्र वर्धमाने पोतानी माता साहेबदेवी साथे प्रत्येक घरे रुपिया सहित थाळीनी लांणी करी अने चतुर्विध संघने वस्त्रादि दान वडे उत्सवनी शोभा वधारी.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002784 |
| Book Title | Digvijaya Mahakavya |
| Original Sutra Author | Meghvijay |
| Author | Ambalal P Shah |
| Publisher | Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai |
| Publication Year | 1949 |
| Total Pages | 184 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 12 MB |