________________
जिनदत्ताख्यानम् ।
धावाओ मंतं, देवयआराहणं च केसिं चि ।
सायरतरणं तह रोहणं च विन्नाणविणयं च ॥ १४४ ॥ नाणाविहं च कम्मं, विजा - सिपाइ गरुवाई | अत्थस्स साहणाई, अनिंदियाहं च लोगम्मि ॥ १४५ ॥ तं तुमएऽणुण्णाओ, दुल्लंघं लंघिउं लवणसिंधुं । इच्छामि अहं तायय !, समजणं भूरिविहवस्स ॥ १४६ ॥ भणियं च -
जे यि भमंति भमरा, ते च्चिय पार्वति कुसुममयरंदं । मंदपरिसिक्क (सक्कि ) राणं, होइ रई निंबकुसुमेसुं ॥ १४७ ॥
तं सोऊण 'अहो ववसाय साहसघणो पुनवंतो य एसो ति तुद्वेण भणियं सेट्टिणा - 'पुत ! करेमो जं तुमं भणाहि ।' तओ पसत्थे तिहिमुहुत्ते संजत्तियं पवहणं, पणीकया आडत्तिगा, गहियं सिंघलदी वोचियं भंडं । कयमंगलोवयारेहि विजयं जाणवतं । तओऽणुकूलत्तणओ पवणस्स कुसलत्तणओ आडचिगाणं, सुसुण पत्ता सिंघलदीवं । जोका रिओ तस्सामी पुहइसेहरराया । उत्तारियं एगस्स कुलपुत्तयस्स गिहे भंडं । कया तेण उचियपडिवत्ति | चिंतियं च -
[ १४४-१४९ ]
जेण न किंचि वि कर्ज, तस्स वि घरमागयस्स जे सुयणा । नूणं पट्टवयणा, नियसीसं आसणं देति ॥ १४८ ॥
तस्स माया वि जिणयत्तं पुत्तं पिव पेच्छेइ । करेइ सिणाणाइणा सुत्थं सरीरं । जिणयत्तो वि तग्गुणावजिओ 'किमेएसि उवयरामि' त्ति परिभावयंतो चिट्ठह । अवि य
उबयारो जो पढमं, तस्स हु मोल्लं न तीरए काउं । उवयरिए उवयारो, वणिययकयविक्कओ एस ॥ १४९ ॥ जिनदत्तकृता सिंहलदेशीयराजकुमारीजीवितरक्षावर्णना
१७
1
अण्णया विवणीओ गिहमागओ रुयमाण बुद्धं पेच्छिय भणह - 'अंब ! केण परिभूया सि ? किंवा ते नत्थि ? त्ति कहेहि मज्झ । सवहा मइ विजमाणे मा उवभायण होसु' त्ति । तीए भणियं - 'पुत्त ! चिरं जीव, न विसरेमि तुम्ह पसाएण. किंतु सुण - इह राइणो सिरिमई नाम धूया महावाहिया अत्थि । तीसे समीवे जो सुयइ सो नियमा मरइ । तओ राइणा नाइदूरत्थे पासाए ठाविया । नगरं च सेणिबद्धं कथं, वारएण सोवगा वञ्चति । तं अज रत्तीए मम पुत्तस्स वारओ कहिओ गंडएण, तं असरणा अत्ताणा हा ! कत्थ जामि ?'
जि० द० ३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
