Page Text
________________
प्रस्तावना. धीरेक शुनाशुन फळ जाणी शकाय ने एटलुंज नहीं, परंतु तेना थान्यंतर गु दोषो अने मनमां करेला गुप्त विचारो तथा पूर्व अने पश्चात् नवर्नु पण ज्ञान अशा वे. अमुक मनुष्यने श्राश्रीने अमुक मास, तिथि, वार, नदत्र विगेरेना संयोगे का करवाथी अमुक शुनाशुन फळ प्राप्त थवानुं जाणी शकाय . विगेरे विगेरे आ ज्योति शास्त्रमा अत्यंत सूदम ज्ञान समायेलु ने, परंतु आवा पमता काळमां तेवा ज्ञानना संपूर्ण झाता अत्यंत मुखेन बे, तोपण तेना बावत्ता ज्ञानवाळा तरतमताए करीने सांप काळे पण जोवामां श्रावे . ज्योतिष शास्त्रने आधारे कोइ पण निमित्त कहेलुं होय करतां जो ते विपरीतपणे परिणाम पामेलु जोवामां आवे तो तेमां शास्त्रनो के अध्या पक गुरुनो दोष होतो नथी, परंतु ज्ञाताने तेनुं रहस्य यथार्थ समजवामां आव्युन होवाथी तेनी विपरीत बुद्धिनोज दोष होय . जेमके-कोश् गुरुना बे शिष्यो समान शानवाळा हता, ते कार्यप्रसंगे ग्रामांतर गया. ग्राम बहार नदीतीरे ते विश्रांतिने माटे बेठा. ते वखते गामनी एक वृया स्त्री नदीमांथी पाणी नरी पाणीनो घमो माथे लइ चाली. तेणीए था बन्ने ब्राह्मणोने विधान् जाणीने पूज्युं के 'हे पंमितो ! मारो पुत्र परदेश गयो बे. तेना कांइ पण खबर नथी. तो ते क्यारे श्रावशे ?' श्रावो प्रश्न पूलती वेळाएज ते वृक्षाना मस्तक परथी पाणीनो घमो पमी गयो भने तेना ककमा थर गया तथा तेमांनुं पाणी नदीमा मळी गयु. ते जोश्ने एके कह्यु के 'हे वृक्षा ! तमारो पुत्र मृत्यु पाम्यो बे.' ते सांजळीने बीजाए कह्यु के-'हे बंधु ! एम न बोल. तेनो पुत्र श्रत्यारे घेर श्राव्यो बे. हे वृक्षा! तमे शोक करशो नहीं. घेर जा. तमारो पुत्र घेर थाव्यो . ते सांजळीने वृक्षा उतावळी उतावळी घेर गइ अने पुत्रने जोयो. या बन्ने विद्यार्थी एकज गुरु पासे सरखा ग्रंथो नण्या हता बतां पहेलाए विनयहीन दोबाथी तेर्नु रहस्य जाण्यु नहोतुं अने बीजाए विनयवंत होवाथी जाएयुं हतुं, तेथी तेनुं ज्ञान यमार्थ हां. अहीं विरुष फळ कहेवानो हेतु ए जे जे पहेलाए घनो फुटी जवाथी पुत्रनुं पण मरण कटप्यु अने बीजाए घमो पोतानी उत्पत्ति (माटी)मां मळी जवाथी तथा पाणी साथे पाणी मळी जवाथी पुत्रने पोतानी उत्पत्तिस्थाने श्रावेलो कट्प्यो.
श्रा उपरथी एम सिद्ध थाय ने के शास्त्र तो मात्र दिग्दर्शनज करावे , अने पी ग्राहकनी बुधिना परिणाम प्रमाणेज ते परिणमे बे, तेथी करीनेज श्रागममां कडं डे के-सम्यक् शास्त्र पण मिथ्यादृष्टिने विपरीत परिणमे ने, अने मिथ्या शास्त्र पण सम्यक्दृष्टिने सम्यक् परिणमे बे. तेज रीते श्रा ज्योतिष शास्त्रना विषयमां पण समजq. जैन ज्योतिषना ग्रंथो जेवा के अर्थकांम, अष्टांगहृदय संहिता, आयज्ञानतिलक वृत्ति, श्राय प्रश्न, श्राय सद्लाव, गणिततिलक वृत्ति, चंजरा, चकविवरण, जन्मकुंमळी विचार, जन्मपत्री विचार, जन्मपत्री पत्ति, जन्मांनोधि, जातकानिधान, जातक
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002765 |
| Book Title | Arambhsiddhi Lagnashuddhi Dinshuddhi |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Udayprabhdevsuri, Haribhadrasuri, Ratshekharsuri |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 524 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari & Jyotish |
| File Size | 12 MB |