________________
श्रीपद्मसागरगणिविरचितंढकावादनपूर्वकं नरपतिः सूरोऽपि सैन्यं निजं
सन्नद्धं विविधाऽसपढिकिरणलृप्तोष्णपादांशुकम । एकीकृत्य चचाल मुद्गलपतेः सैन्यं तृणप्रायकं
जानन् मत्तमतङ्गजावलिरणद्धण्टारवाडम्बरः ।। ५०॥ सामाङ्गणमागतं क्षितिपतिं दृष्ट्वा हमाऊनृप
खं वीरान द्विसहस्रमानगणितान युद्धार्थमाज्ञापयत् । प्राज्यान यस्तृणपूलकान् शिखिकणा द्वित्रा न किं भस्मय
न्त्येवं चेतसि चिन्तयनिजबलस्कन्धे स्थितः सोद्यमः ॥५१॥ तावद्भिः सुभटैर्घनरिव भृशं बाणाम्बुधारोच्चयान्
वर्षद्भिर्नवलक्षसैन्यमसमं चक्रे विवब्याकुलम् । द्विधाः किं न मृगारिमत्तशिशवः कोटीभदोपहा
द्वित्रा वामृतबिन्दवः पृथुतराऽसाध्यैकरोगापहाः ॥५२॥ तैः सैन्यं निजमाकुलं कृतमिदं वीक्ष्याशु सूरो नृपः ___ समामाभिमुखोऽभवद्गजघटाध्यास्फालितारिव्रजः । निघ्नन् बाणगणैरलक्ष्यचरितैः कान्ताकटाक्षरिव
यक्तानं द्विसहस्रमानगणितं सैन्यं चकारानुगम् ॥५३।। सैन्ये तावति शसदर्परहिते पश्चात् समागच्छति
द्विदचके जयतीह सूरनृपतिश्चेत्युद्धतं गर्जति । श्रीमन्मुगलनायकोऽपि सुभटैर्लक्षप्रमैरुत्थितः
किं शेषः स्वफणावृतः क्षितिवलादागादरियासकृत् ? ॥ ५४॥ श्रीसूरोऽपि हमाउरप्यभिमुखं वीरौनजैर्वेष्टितो ___ कुर्वाणाविव युद्धमुद्धतमिमावादित्यराहू क्षितौ । किं व्योमः पतितौ पुनः पुनरिवोत्प्लुत्यान्तरिक्षाशया
यातोऽप्यूर्द्धमितीह साधु कुरुतस्तकै सतां मानसे ॥ ५५॥ तावत्काबिलनायकः करतले धृत्वा धनुर्दोष्मतां
मुख्यः सूरबले ललाटतिलकं केषां विभिन्नं पुनः । केषाश्चिद् हृदयं चकार जठरं मूत्रप्रदेशं पुनः
केषाश्चित्करयामलं करयुग केषाश्चिदखब्रजम् ॥ ५६ ।। याणासारामिति प्रवर्षति नृपे तस्मिन् वयं तद्भटे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
