________________
२स
जिनवल्लभसूरि-ग्रन्थावलि
उड्डमहोभयतिरिएसु मालभूमिहरकुम्भीधरणिठियं । करदुग्गिझं दलयइ', जं तं मालोहडं चउहा ।। ४९ ।। अच्छिंदिय अन्नेसिं, बलावि जं दिति सामिपहुतेणा। तं अच्छिज्जं तिविहं, न कप्पएऽणणुमयं तेहिं ॥ ५० ॥ अणिसिट्ठमदिन्नमणणुमयं च बहुतुल्लमेगु जं दिञ्जा। तं च तिहा साहारणचुल्लगजड्डानिसिटुं ति॥ ५१ ॥ जावंतियजइपासंडियत्थमोयरइ तंदुले पच्छा। सऽट्ठा मूलारंभे, जमेस अज्झोयरो तिविहो॥ ५२॥ इय कम्मं उद्देसियतियमीसज्झो यरंतिमदुगं च। आहारपूइबायरपाहुडिअविसोहिकोडि त्ति ॥ ५३॥ तीएँ जुयं पत्तं पि हु, करीसनिच्छोडियं कयतिकप्पं । कप्पइ जं तदवयवो, सहस्सघाई विसलवुव्व ॥ ५४॥ सेसा विसोहिकोडी, तदवयवं जं जहिं जयारे पडियं। असढो पासइ तं चिय, तओ तया उद्धरे सम्मं ॥ ५५ ।। तं चेव असंथरणे, संथरणे सव्वमवि विगिंचंति । दुल्लहदवे उ असढा, तत्तियमित्तं चिय चयंति ॥ ५६ ॥ भणिया उग्गमदोसा, संपइ उप्पायणाइ ते वुच्छं । जेऽणजकज्जसज्जो, करिज पिण्डट्ठमवि ते य॥ ५७ ॥ धाई-दूइनिमित्ते, आजीववणीमगे तिगिच्छा य। कोहे माणे माया, लोभे य हवंति दस एए॥ ५८॥ पुव्विं पच्छासंथव विज्जामंते य चुण्णजोगे य। उप्पायणाइ दोसा, सोलसमे मूलकम्मे य॥ ५९॥ बालस्स खीर मजण-मंडणकीलावणंक धाइत्तं । करिय कराविय वा जं, लहइ जई धाइपिण्डो सो॥६० ॥
१. 'दलई' इति पु०।
२. 'जहा' इति पु० सी०।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org