________________
इन्द्रियाणां प्राप्यकारिताविचारः ।
७३ जोग्गा० गाहा । स च मिध्यादृष्टिः साध्यसाधनयोग्यायोग्यतामबुद्धयमानो विपर्येतीत्यतो न साधकः, सम्यग्दृष्टिस्तु यथायोगं योग्यायोग्यविनियोगादिष्टार्थप्रसाधक इति ।।३३०॥
'उग्गहो एक्कं समयं ईहावाया मुहुत्तमन्तं तु । कालमसंखं संखं च धारणा होति णातव्या ॥४॥३३॥ अयोग्गहो जहण्णो समयं सेमोग्गहादयो वीमुं ।
अन्तोमुत्तमेगं तु वासणा धारणं मोत्तं ॥३३२॥ उग्गहो गाहा । अत्थो० गाहा । अर्थावग्रहो यो जघन्यः स खल्वेकसमयः । स चाद्य एव नैश्चयिक इत्यर्थः । शेपाः सर्व एव व्यञ्जनावग्र[हे]हापायाऽविच्युतिस्मृतिधारणाः पृथक् पृथगन्तर्मुहर्तम्, एकां तु वासनां धारणां मुक्त्वेति तदर्थावरणक्षयोपशमाख्यामित्यर्थः । सा हि संख्येयवर्षायुपा संख्येयं कालम् , असंख्येयवर्षायुषां संख्येयमसंख्येयं वेति । ॥३३१-३३२॥
सोत्तादीण पत्तातिविसयता पुवमत्थतो भणिता । इध कण्ठा सट्टाणे भण्णति विसयप्पमाणं च ॥३३३॥
सोत्ता० गाहा । इह प्राग व्यञ्जनावग्रहद्वारेण श्रोत्रेन्द्रियादीनां प्राप्तविषयताऽर्थतोऽभिहिता । इहेदानी सूत्रतोऽभिधीयते, सर्वेन्द्रियविषयपरिमाणं चेति । अथवाह शिष्यः-श्रोत्रेन्द्रियादीनां प्राप्ताप्राप्तविषयतोपपत्तिमात्राभिहिता, नात्र सौत्रो विधिरस्तीति ॥३३३।। उच्यते---
पुढे सुणेति सई रुवं पुण पासती अपुढे तु । गंधं रसं च फासं च बद्धपुटं वियागरे ॥५॥३३४॥ पुढे रेणुं व तणुम्मि बद्धमप्पीकतं पतेसेहिं । च्छिक्काई चिय 'गेण्हति सहद्दव्बाई जं ताई ॥३३५॥ बहुमुहुमभावुगाई जं पंइतर[२३-द्वि०]यं च सोत्तविण्णाणं । गंधाई दबाई विवरीताई जती ताई ॥३३६।। फरिसाणंतरमत्तप्पदेसमीसीकताई घेप्पन्ति ।
पड़तरविण्णाणाई जं च ण घाणातिकरणाई ॥३३७॥ १ ओगह ए जे। २ मद्ध नु जे को। कोटीकायां 'मुहुत्तमन्त' इत्यस्य पाठान्तरत्वेन निर्देशः । ३ "गं वा त । ४ ति -इति प्रतौ । ५ पत्तावित । ६ गिण्हइ को है । ७ अंकाई जे । ८ पडुययरं को । पडुयरं है । ९ दवाई की है। १० गाई क त ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
