________________
मतिश्रुतयोर्नानात्वम् ।
rom araaraखरविसेसतो मतिसुताई भिन्दन्ति ।
जं मणामणक्खर मक्खरमितरं च सुतणाणं ॥ १६९ ॥
अण्णे गाहा । अन्येऽक्षरवदनक्षरं च श्रुतम् अनक्षरैव मतिरित्ययमनयो
,
भेद इति ॥ १६२॥ तच्च न, मतेरप्युभयरूपत्वात्, अन्यथा हिजेति मतिरंणक्खर च्चिय हवेज्ज णेहातयो णिरभिलप्पे । धापुरिसातिपज्जायविवेको किध णु होज्जैति ॥ १६२॥
जति म० गाहा । यदि मतिरनक्षरैव स्यात्ततोऽनभिलाप्येऽर्थे नेहादयोऽन्न( नु) प्रवर्तेरन् । ततः स्थाणुग्यं पुरुषो वेत्यादि पर्यायविवेको न स्यात्, [न] परिच्छेद इत्यर्थः ॥१६२॥
"गुतणिसितवयणातां अथ सो सुततो मती ण बुद्धीतो । जति सो सुतवावा ततो किमण्णं मतिण्णाणं ॥ १६३ ॥ | सुतणि० गाहा । स्यान्मतिः श्रुतनिसृतमप्युक्तं मतिज्ञानमित्यतः श्रुतात् करिष्यते स विवेको न बुद्धेरिति । तच्चन । कुतः ! यदीहादयः श्रुतव्यापारोऽतः कान्या मतिर्नामिति ॥ १६३॥
[११ - द्वि०]अधं सुततो वि विवेगं कुणतो ण तयं सुतं सुतं णत्थि । जो जो सुतवावारी अण्णो पि तओ मती जम्हा ||१६४ ||
अध० गाहा । अथ श्रुता[त् ] चासौ विवेकः, न च तच्छ्रुतम् । किं तर्हि ! मतिचे (मतिरेवे)त्यतः श्रुतस्याभावप्रसङ्गः स्यात्, यस्मान्नेहादिव्यापारादन्यद्धर्भविज्ञानमस्ति तच्चेन्मतिर्न श्रुतमस्ति ॥ १६४ ॥
मतिका वति तं तो जुगवं मतिसुतोवओगा ते । अध णेवं एकतरं पर्वज्जतां जुज्जते ण सुतं ।। १६५ ।।
मतिका० गाहा । मतिव्यापारकालेऽपि च यदि श्रुतव्यापारस्ततो युगपन्मतिश्रुतोपयोगप्रसङ्गः । अथ नैवम् अनयोरेकतरं प्रपद्यमानस्य श्रुतं न युज्यते मतिरेव तु युज्यत इत्युक्तं भवति । कथं मतेरेव (वा) नवकाशत्वात् । श्रुतस्य तु श्रुतग्रन्थानुसारित्वादन्यत्रावकाशोऽस्तीति ॥ १६५ ॥
३९
• जति सुतणिस्सितमखरमणुसरतो तेण मतिचउक्कम्पि | मुतणिस्तिमावणं तुह तं वि जमक्खरप्पभवं ॥ १६६ ॥
१ आ.
जति जे २ मतिमण जे। लप्पा त । ४ ज्जाहि को हे त । ५ आ० जे । ६ पज्जवतो त ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
सुत
www.jainelibrary.org
