________________
मालवादः।
.. आह—“आगमकारणमाया देहे हो] सदो" [गा ०३० ]त्ति । ननु शरीरमागमद्रव्यमङ्गलमप्युक्तम् । इह को विशेषः इति ! अत्रोच्यते--तत्र मङ्गलज्ञानलब्ध्याधारं शरीरमुक्तम् . इह च ज्ञानलब्धिशुन्यम्, अयं विशेष इति ॥४५॥
जाणगंभन्धसरीरांतिरित्तमिह दव्यभंगलं होति ।
जा मंगल्ला किरिया तं कुणमाणो अणुर्वयुत्तो ॥४६॥
जाणगभच० गाहा । मङ्गलपदार्थजे-भव्यशरीराभ्यामतिरिक्तमिदं द्रव्यमङ्गलमनागमत च यः संयम नपो-नियमादिक्रियानुष्ठानानुपयुक्तः, आगमानुपयुक्तद्रव्यमङ्गलवत ।।४६॥
जं भूतभावमंगलपरिणामं तस्स वा जयं भावि ।
जं वा सभावसोभणवणाइगुणं मुवण्णाई"॥४७॥
जं भूत० गाहा । यन्ठरीरमात्मद्रव्यं वाऽतीतसंयमादिक्रियापरिणामम् , तथो चो)भयातिरिक्तद्रव्यमङ्गलं, ज्ञशरीरव्यमङ्गलवत् । यच्च स्वभावतः · शुभवर्णगन्धादिगुणं सुवर्णमाल्यादि ॥४७||
तं पि अह भावभंगलकारणतो" भंगलं ति णिटिं। "णाआगमतो" दव्वं "णोसही सव्वपडिसेधे॥४८॥
तं पि अ हु गाहा । तदपि हि भावमङ्गलपरिणामकारणत्वान्मङ्गलम् । अत्रापि नोशब्दः सर्वनिपेधवचनो. द्रष्टव्य इति । उक्तं द्रव्यमङ्गलम् ॥४८॥
मंगलमुतांवेयुत्तो आगमती" भावमंगलं होति। "णोआगमता भावो सुविसुद्धो खाइयादीयो ॥४९॥
"मंगलमुतो० गाहा । भावमङ्गलमागमतो नोआगमतश्च । तत्रागमतो मङ्गलज्ञानोपयुक्तो भावमङ्गलम् । आह --- कथमिह मङ्गलोपयोगमात्रात् तन्मयता गम्यते ? न ह्यग्निज्ञानोपयुक्तोऽग्निमाणवकः । अतिमुग्धमिदमुन्यते---संविद् ज्ञानम् , अवगमः, भाव १ णय को हेसं । २ राई को है । ३ होई त । होइ को हे। ५ वउत्तो को हे। ५ धज्ञातव्य इति प्रता । ६ ‘ध तपः संय इति प्रतौ । ७ भय को हे सं। ८ जयं जोगं को हे त । ९ सहावसोहण को हे। १० वन्नाइगुणं सुको हे त। वण्णातिगुणातिगुणं जे । ११ ण्णाति जे । गाइ को। १२ णओ को हे। १३ नो को हे। १४ मओ को हे। १५ सेहे की हे। १६. सुयउवउ की हे त । १७ मओ को हे। १८ होइ को हे। १९ नों को हे। १. याइयो की हे। २१ मंगलसुयउवउत्तो आगमतो भावमंगलं होइ-हेको। जे. प्रतावपि अयमेव क्रमः. संप्रती तु-आगमतो मंगलसयउवउत्तो भावमंगलं होड-इति पाठः स्यात् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
