________________
२०६
विशेषावश्यकभाप्ये न, यतः श्रुप्यनन्तरोपरमान्नहाऽर्हदगणघराब्दागमनमस्ति, अन्तरपुरुषागमनमात्रे च पारम्पर्यमयुक्तम् ||१०७९...८०॥
आगतमिवागतं तं तत्तो जनो समुभवो जस्स ।। स परंपरतो य जतो तमागतमितो तवयारो ॥१०८१॥
आगत गाहा । आगतमिवाऽऽगतं तत्रमौद्धवातस्मादस्योद्भव)स्तद्यथा कार्यापण यो धान्यमागनं यावदृपविज्ञानम् . एवगिदं सामायिकमाचार्यपारम्पर्यप्रत्ययत्वात तस्मादागतमित्युच्यते । न चायमागतशब्दो गगिक्रियावचनः । किं तर्हि ! उत्पत्तिवचनो बोधवचनो वेति ॥१०८१॥
णिज्जुत्ता ते अस्था जं बद्धा तेण होति णिज्जुत्ती । तध वि य इच्छावेई विभासितुं मुत्तपरिवाडी ॥८८॥१०८२ ।। जं णिच्छयातिजुत्ता मुत्ते अत्था इमीय वक्खाता।
नेणेयं णिज्जुत्ती णिज्जुत्तत्थाभिधाणातो ॥१०८३॥ णिज्जुत्ता गाहा । जं णिच्छ० गाहा । निश्चयेनाधिक्येन साधु, आदितो वा युक्ता नियुक्ताः सम्यगवस्थिताः अर्थाः ध्रुताभिधेयविशंपा जीवादयः । ते हि सूत्र एव नियुक्ताः । यत्पुनरनयोपनिबद्धास्तेनयं निर्युक्तानां युक्तिर्नियुक्तिः युक्तशब्दलोपात् नियुक्तिः, शब्दव्याख्येत्यर्थः ॥१०८२-८३॥
मुत्ते णिज्जुत्ताणं णिज्जुत्तीए पुणो किमत्थाणं । णिज्जुत्ते वि ण सव्वे कोयिर्मवक्खाणिते मुणति ॥१०८४॥ मुत्ते गाहा । आह -- यदि सूत्र एव नियुक्ताः सम्यगवस्थानात् सुबोधा एव तेऽर्थाः, किमिह तयां नियुक्तया ! उच्यते-निर्युक्तानपि सतः सूत्रेऽन्नियुक्या पुनख्याख्यातान्न सर्व पूर्वोऽवबुध्यते यतः ।।१०८४॥
तो मुतपरिवाडि च्चिय इच्छावेति तमणिच्छमाणं पि + णिज्जुत्ते वि तदत्थे वोत्तुं तदणुग्गर्हत्थाए ॥१०८५।।
तो मत० गाहा ! ततः श्रुतपरिपाट्येवेति सूत्रपद्धतिरेवाऽनिच्छन्तमाप्याचार्य विभापितुमप्रतिबुद्धयमाने श्रोतरि तदनुमहार्थमेपयति-इच्छतेच्छत मां विभापितुमिति प्रयोजयतीव श्रुतपरिपाटी विभापया च नियुक्तिरित्यतस्तदभिधानम् ॥१०८५।। १ तस्स त । २ नोवयो वच-इति प्रतो। सियं त । ४ जुत्ती त । ५ इमीए को दे त। ६ कोइ अब को है। कोइ य व त। ७. हट्टा को हे त ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
