________________
२४९
पण्णरसमो कणगवई-लंभो रण्णा मणिदं -पुत्ति ! सुगध, सो राया सयंवर-काले तुभं रूवं दखूणं उम्मत्ततं पडिवण्णो आसि तुह कदेणं । अतीव इट्टा तुमं तस्स । तं एण्हिं पुणो वि तुह अलिय-सयंवर-घट्टयं पताणेमि, तस्स य सप्पयोगं दूतं विसज्जेमि । जहा सो(?) एदं कज्ज अस्सद्धेयं पि पत्तियंतस्स एवं कधेदव्वं जधा-कल्लं चिय दमदंतीए अण्ण-सयवा होहिति, तं जति ते सत्ती अस्थि ततो तत्थ वच्चाहि । तं अति ते सो भसा तत्थ होहिति तदो सो एग-दिवसेण चेव तं णर पदि घेत्तुं इधमेहिसि । अध सो तत्व ण होहिति तदो ण एहिति चेव । किं-कारणं, सो तुह भत्ता अस्सहिदयं जाणदि जेण पेलवा वि आसा दियसेण अपरितंता जोयण-सदं पक्कमति । तं च णगरं इतो जोयण-सते साधिए वा । तं जति ताव सो तुह भत्ता केणह जोएण पच्छण्ण-रूवो तत्थ होहिदि तदो सो विदिदं [ सयंवरं] कदं सोदणं,भारिया मे अण्णेसिं दिजिनहिति त्ति माण-ग्गहिदो अवस्सं पागडीहोदि आगच्छदि वा । दुक्खं स-दार-लंधणं जीवंतेहि सहिज्जति । एदेण कारणेणं अस्सहिदय-जाणगो' य सो एक्क-दियसेण जोयण-सदं आणेदु आगंतुं वा वमो ण अण्णो । तस्स सो [मतो] देवदाए दिण्णो, अण्णस्स णस्थि संपदं इथं भरधे । त' पुण सप्पयोग दूतेणं सूवकास वि कधेतन्वं ति । तदो दमदंतोए भणिदं - तात ! एवं कीरदु त्ति ।
ताधे तध चेव सुणिक्खाविदो कादं विसस्जिदो [स]लेहो दूदो। कमेण पत्तो रिदुवण्ण-सगासं, पडिहार-पुत्र सिट्ठो य पविट्ठो । दसितो य से साभिण्णामो लेहो । संपत्तोए य हुंडिओ वि तम्मि समए रिदुवण्ण-सगासे चेव अच्छदि । दूतेण य णाद-परमत्थेणं तस्स सुणंतस्स व गहिद-लेहत्थस्स रण्णो वाइगं कधिदंरायं ! विदब्भाधिवेणं तुह सगासं विसज्जिदो हं । सुतं घिय तुम्भेहिं होहिति, जधा, राया णलो वणे विणट्ठो । दमदंतीय सयंवरे सो वरिदो मासि । सो य अदिक्कतो । सा य दमदंती इस्थि-रदणं । अवविद-जोव्वणाय तीय यः पिदुणा बितियमवि सयंवरं विदिणं । एत[दत्थे य अहं तुह सगासं पेसितो । मम य पद्धपधे अकल्लत्तण जातं । तेण कारणेण गलितो कालो । अध्चासणं च दियसं संवुत्तं । सुए पंचमीए प(पु)वावरण्ड-काले बहु वर्माते [सुभगेणं मुहुत्तेणं बितियसयंवरं होहिति । अम्ह य सामि विदब्भाधिवो केण वि कारणेणं णिरात(!) तुह
१. हिदयं घण्णेण खं० मो० ॥ २. ताव खं० मो० विना ॥ ३. सयंवरो खं. विना ।। ४. अंकलज्जत्त जातं मो०विना ।।
३२
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org