________________
यदुसुन्दरमहाकाव्य इत्यवेत्य यदुरद्भुतविद्याऽऽ
विःकृतस्वचतुरनावलौघः । ढौकते स्म समरेऽथ विशक्कः
कर्कशेषु मृदुता नहि नीतिः ॥३१॥
तत्र तेषु मगधाधिपतिः स्वान्
दन्तवक्त्रमुखभूपतिमुख्यान् । आदिदेश हत राजगर्द्धि
स्पर्द्धिनं द्रुतममुं समितीति ॥३२॥
संननाह मिलिताऽथ नृपाणां
मण्डली यदुपतेरुपकण्ठम् । सोऽपि कार्मुकमधिज्यमभीकः
__ संविधाय शरवृष्टिममुश्चत् ।।३३।।
काण्डवद्भिरथ तैर्लघुहस्तं
काण्डवृन्दमभिमुक्तमजस्रम् । स्वार्द्धचन्द्रविशिखैः सह युध्वा
तश्चकतं यदुरन्तरतोऽपि ॥३४॥
स्राक्शराशरि परस्परमासी
युद्धमुद्धतरुषां द्वितयानाम् । भूभृतामथ गदागद शस्त्रा
शस्त्रि चास्यसि भुजाभुजि भीमम् ॥३५।।
गन्धसिन्धुरघटाभिरथोभा
___ दन्त्यघाटि समदं तुमुलं तत् । गर्जितोर्जितरवैरिह तासां
.. व्यानशे जगति शब्दविवर्तः ॥३६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
