________________
६२८
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह राज्यविघन पुरघात, एक दिन जीव हरे री,
मणिए विभूषित नाग, कुण जन राखे घरे री ? (पुत्र विनानुं घर)
चोसठ दीवा जो बले, बारे रवि उगंत, अंधारूं छे तस घरे, जस घर पुत्र न हुंत. पण ए जूठी वारता, जस घर वंठिल पुत्र,
मातपिता घरमां रूए, वंठ्युं तस घरसूत्र. (पाणी ऊतर्यु एटले थ\)
प्राणी पाणी आपणुं, राखी शके तो राख, रतिभर पाणी उतर्यु, न चढे खरचे लाख. नृप अपमाने, लोकमां, न करे कोइ सलाम,
रांकने रहेवा झुपडां, पण नहि एहने ठाम. (समानशील व्यसनेषु सख्यम्)
सरिखे सरिखी हो के जगमा जोडी भळे, मूरखे मूरख हो के चतुरे चतुर मळे. गर्दभ yके हो के मंडल ताम रूए,
खर मुख चाटे हो के वटल्यो कुण जुए ? (मातपिता गुरू)
क्रम नख कांति पितृ तणी, जाणी तीर्थ समाणी रे, उत्तम नर पूजन करे, पंडित शास्त्रे वाणी रे. कटुक गिरा गुरू मातनी, आगल हितकर जाणे रे, कफहंता भेषज परे, निरूजा वैद्य वखाणे रे. गुरू ताडतां हित करे, उन्मारगथी वारे रे, मणिकारक घसतां मणि, रत्ननुं तेज वधारे रे. पितर निभ्रंछे दोषने, पण नवि पुत्रने ताडे रे, जेम नवि ताडे पात्रने, मंत्रिक भूत पछाडे रे. जगत गुणे गौरव लहे, शुं करे पर पोताने रे, निज अंगज मल परिहरे, वनज कुसुम शिर माने रे. मातपिता-गुरूकुल वशे, होय जगत बहुमाने रे, कंचनगिरि वलगां रह्यां, तृणतरू कनक समानो रे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org