________________
६०९
छूटां सुभाषित
मुज्झ ऊपरि माया नथी, जाणतुं छउं तुम्ह वात, हूं तुज्झ उपरि आवटुं, ते जाणि जगनाथ. १२ कहितां दीसइ कारिमउ, संभारूं सदीव, थोडे अक्षरे जाणिजो, तुम्ह पासइ छइ जीव. १३ मन भीतरि को बलि, बाहरि धुम न होइ, वालेसर एक तुं विना, कुण उलावइ सोइ. १४ नयणे दीसइ नवनवी, रूपवंती घणी नारि, पण तुज्झ सिउं मुज्झ नेहलउ, अजर नही सुपन्न मुज्झारि. १५ अंबरि गाजइ जेतलइ, तलीथी नाचइ मोर, जे जेहनि मनि वसइ, ते तेहनइ नही दुरि. १६ सरोवर सघलि कमल छइ, नीरमल नीर अपार, विण मान सरोवर हंसनु, न ठरइ मन लगार. १७ मोरा डुंगरडे लवइ, उपरि गाजइ मेह, दुरि गयां न वीसरइ, सजन तणा सनेह. १८ सजन, तुं जेणइ देसडइ, तिहां जाणि मुज्झ प्राण, काया सुनी रडवडि, कसी न दीसइ सान. १९ सजन, म जाणि सिनेह गउ, घणे दीहाडइ दुरि, वरस छेहडई मेह मिलई, नाचइ हरखि मयुर. २० सजन, तुज्झ विण मुज्झ नही, जे दुख छई निसिदीन, कइ मन जाणि माहरूं, कइ जाणे जगदीस. २१
एक नारी अति सामली, पाणीमा... (पत्र १, खंडित प्रत मारी पासे)
दूहा जिण दीठई क्रोध उपसमई, वाधे अधिक सनेह, पूरवभवसंबंध तउ, तिण सेती होई तेह. १ जिण दीठई प्रेम उपसमे, जागई क्रोध कषाइ, वयरभाव कोय पाछलउ, तिण सेती केहिवाय. २
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
