________________
ज्ञानवैराग्यनां केटलांक अप्रसिद्ध काव्यो
५६७ भला करेवा बुरा हरेवा, जइ लोडइ किरतार मिलेवा. १ आंचली. उरतिकुं बिरूइ निदर न देणी, वोरी[चोरी] पिआरी वस्तु न लेणी. २ पुण्य करेवा. पूत्र कलत्र लाई मंदिर माया, लोचन मींचे सहू रे पिराया. ३ पुण्य. फूल मरइगा रहिगा वासा, कोइ न जीवई तीन पंचासा. ४ पुण्य. मुनि लावण्यसमय कहइ लाइ, मिहुर सरीसी करू रे सगाइ. ५ पुण्य. (पत्र ७–१५, हा.भं. पाटण, दा.८२ नं.१३६, सिद्धांत चोपई साथे)
__[जैनयुग, वैशाख–जेठ १९८६, पृ.३४८] ८. लावण्यसमयकृत पाक्षिक चातुर्मासक सांवत्सरिक गीत
राग धन्यासी समकित सरिखां रयणा न राख्यां, सत्यवचन नवि भाख्यां, परनारी-सिउं रंगिइं रमीआ, पसूअ पराणिईं दमीआ रे, खमावर रे खमावउ हेव, चित चोखई रहीए, वरस दिवसनां पातक धोई, नरवर निरमल थईए रे. १ खमा० जीव-यतन सूधां नवि कीधां, आल अयुगतां दीधां, गुरू-गुरूणीना विनय न करीआ, देव तणां द्रव्य हरीआ रे. २ खमा० अणजाणतां अबोला कीधा, परधन चोरी लीधां, बार व्रतना नियम विराध्या, सद्गुरू वचन न साध्यां रे. ३ खमा० ईंद्री पंच अलीढां(ढीलां) मेहल्यां, दान पुण्य जे ठेल्या, लाख चुरासी योनि प्रसिद्धी, तेहनी दहूवण कीधी रे. ४ खमा० कुंभकार-घरि चेलई कुंभ जि काकरि काणां करीआं, क्षणि क्षणि मिछा दुक्कड देतां बिहुना काज न सरीआं रे. ५ खमा. चंदनबाल अनई मरघाविई, तीणई जेम खमाविउं, कूडकपट जु मनथी टालिं, तु केवल करि आविउं रे. ६ खमा. खमा खमावी उपशम आणउ, जु जिनशासन जाणु,
मुनि लावण्यसमयची वाणी, क्षमा मुगति-पटराणी रे. ७ खमा. (मुनि जशविजय संग्रह, एक पत्र) ।
असाड-श्रावण १९८६, पृ.४९४] ९ श्रीसारकृत स्याद्वाद सझाय [श्रीसार खरतरगच्छ क्षेम शाखाना रत्नहर्षना शिष्य छे. एमनी रासादि प्रकारनी घणी कृतिओ मळे छे जे सं.१६७८थी १७०२नां रचनावर्षो बतावे छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
