________________
५१४ जिनहर्षकृत सुगुरुपचीसी
-
[खरतरगच्छना शांतिहर्षशि. जिनहर्षे रास अने स्तवनसझायादि प्रकारनी संख्याबंध कृतिओ रची छे, जे सं.१७०४थी १७६२नां रचनावर्षो बतावे छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ भा.४ पृ.८२-१४२ तथा भा.५. पृ.३९८-४०० अने गुजराती साहित्यकोश खं.१ पृ.१३१-३३. आ कृति 'जिनहर्ष ग्रंथावली' (संपा. अगरचंद नाहटा) तथा अन्यत्र छपायेली छे. अहीं 'जिनहर्ष ग्रंथावली' (पृ.४६३-६५)नो पाठशुद्धि ने पाठांतरमा उपयोग कर्यो छे ने एना पाठो [ ]मां मूक्या छे अगर 'ख' संज्ञाथी दर्शाव्या छे. – संपा.]
ढाल : आदर जीव क्षमागुण आदर - ए देशी सुगुरू पिछाणो इणि आचरणे, समकित जेहनो शुद्धजी, कहेणी करणी एक सरीखी, अहनिशि धरम विलुद्धजी. १ सु० निरतिचार महाव्रत पाले, टाले सघला दोषजी, चारित्र-सुं लयलीण रहे नित, चित्तमां सदा संतोषजी. २ सु. जीव सहुना जे छे पीयर, पीडे नहीं षट्कायजी, आप वेदन परवेदन सरिखी, न हणे न करे घायजी. ३ सु० मोह कर्मने जे वश न पडिया, नीरागी निर्मायजी, जयणा करतां हळवे चाले, पुंजी मूके पायजी. ४ सु० अरहोपरहो दृष्टि न जोवे देखइ], न करे चालतां वातजी, दूषणरहित सुझतो आहारे, ते ल्ये पाणी भातजी. ५ सु० भूख तृषा पीड्यां दुख पीडे[भीड्या], छुटे जो निज प्राणजी, तोय पिण अशुधाहार न वांछे, जिणवर-आण प्रमाणजी. ६ सु० अरस नीरस आहार गवेषे, सरस तणी नहीं चाहजी, ईम करतां जो सरस मिले तो, हरखे नही मन मांहजी. ७ सु० शीतकाले शीते तनु धूजे, उनाले रवितापजी, विकट परिषह घट अहियासे, नाणे मन संतापजी. ८ सु० मारे कूटे करे उपद्रव, कोई कलंक दे सीसजी, करम तणां फल जाणी उदीरे', पिण नाणे मनमां रीसजी. ९ सु०
१. ख. निज कृत कर्म तणा फल जाणे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
