________________
४५०
बे पत्रो ___(पहेलो पत्र खंभातथी भूपतिविजये वडोदरा विजयलक्ष्मीसूरिने सं.१८२५मां लखेल छे. बीजो ढूंको पत्र विजयलक्ष्मीसूरिए छाणी मुकामे प्रेमविजयने लखेलो छे.)
[विजयलक्ष्मीसूरि तपगच्छमां विजयसौभाग्यसूरिने पाटे आवेला. एमनो जीवनकाळ सं.१७९७थी १८५८ छे. एमणे गुजरातीमां स्तवन-पूजादि कृतिओ रचेली छे. संस्कृतमा 'उपदेशप्रासाद' एमनी प्रसिद्ध रचना छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ, भा.६, पृ.१२२-२५ तथा गुजराती साहित्यकोश, खं.१, पृ.४०२ ।।
भूपतिविजयनो कोई परिचय प्राप्त नथी. प्रेमविजय ते विजयसौभाग्यना शिष्य अने सं.१८३३मां 'वासुपूज्य स्तवन' ना रचनार (जुओ गुजराती साहित्यकोश, खं.१, पृ.२५९) होवा संभव छे. आ बीजो पत्र क्याथी अने कया वर्षमा लखायो छे तेनी माहिती नथी. - संपा.]
१. भूपतिविजयनो विजयलक्ष्मीसूरि पर पत्र
श्री
स्वस्त श्री आदिजिन प्रणम्य श्री वडोदरा नगर महाशुभस्थाने पुज्याराध्ये महिमामेयंसमस्तगुणगणालंकृतगात्रचारित्रचूडामणि सकलशास्त्रसिद्धांतना पारिण वर छत्रीस गुणें करी वीराजमांन दिनकर शमांन तेजश्वी शरदऋतु पूर्णचंद्रमंडलानन पांच सुमति त्रिण गुप्ति पालक मिथ्यात्वना टालक विद्वज्जन मुगटामणि सकलकलाकुशल इत्यादि अनेक उपमा विराजमान पूज्य शिरोमणि भ. श्री विजयलक्ष्मी सूरीस्वर वरनांणचरणकमलान्.
प्र स्थंभतीर्थथी आशावंत पं. भुपतिविजयग. लखीतं वंदना १०८ वारऽवधारज्यो यतःऽत्र सुखस्याता छे.
तुह्मारी सुखस्याताना पत्र प्रसाद कर्या ते वांची घणुं ज संतोष उपना. बीजु लख्या कारण ए , जे तुह्मो पत्र गांधी उपरें लख्यो उपधांन आष्टी[आश्री?] संवेगी पासें पेंसवानी रजा आपी ते. तो स्यारू कयें. पण तुह्मो तो मोटा छो. तुझे जे लख्यु ते अमे महा अंतराय कर्यो, पण अमारें एहमा जे हांसल खावाने वास्ती अथ लांच लेवा वास्ती ए कर्म बांध्युं छे ते अह्मे पातकी थया ते तुह्मनें मलीस्युं तीवारें आलोयण तथा तप करवो घटस्ये ते तुह्म पासें करी अंतराय छोडीस्युं. पण गच्छमां तुह्मारी तथा सा(मा)नी आज्ञा रजा अडकाव छई तीवारें मांगीवी, पण अडकाव न होत तो तुमनें तथा अमनें कोइ श्रावक रजा मगावत नही. तुमनें न कहजे तुझो किहां वसो छो अनें बीजु गछथी बीजा गछना जतीनी करीया सुधी करीने गछना जतीनी तथा गछनायकनी करीया नथी करता ते माटें ओसवालने ए वातनो ममत्व घणो छे जे ए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org