________________
४१७
दीपविजयकृत सुरतनी गझल कविराजे शहेरमा सम्राट एवा सूरतनुं वर्णन कर्यु छे.
जेवू देख्युं तेवू लखी चित्रलेख दीपविजये गच्छपतिने मोकल्यो.)
[दीपविजय कविराज ने एमनी कृतिओनी विशेष माहिती माटे जुओ जैन गूर्जर कविओ, बीजी आवृत्ति भा.६, पृ.१८६-१९५ तथा गुजराती साहित्यकोश खंड १, पृ.१७४-७५. - संपा.]
श्री गुरू प्रेमप्रतापथें उगति उपाई अवल्ल, वरनुं सूरत सेहेरकी अभिनव खुब गज्जल. १
अथ गज्जल सारद चरन चितलाईक् बुद्धि देत महमाईक्, गज्जल खूब अनुसरतुक् सूरत सेहेरकुं बरनुक्. १ सूरत सेहेर सुथानाक् बंदिर दीपता दानाक्, भालुं आदिसें उतपत्त, सुणिई गुनिजना इकचित्त. २ संझा सोल विक्रमराज, सूरत नाम गणिक साज, ता पर पातसाहकी मेहेर, तानें वस्यो सूरत सेहेर. ३ फिरक गोपिसा सहकार, गोपीपुरा वास्या सार, गोपी नाम सरवर वाव, पथ्थर केलबंधी साव. ४ सूरजमंडना श्री पास, थापन किया गोपीदास, तापि छफरांसी पतसाह, किल्ला कीन वड उच्छांह. ५ किल्ला खूब हे उंचाक्, सीसागारसें सिंचाक्, गाडा वट्टसें चोडाक्, उचा बुरज हे प्रौढाक्. ६ अलका भूम इथ आइक्, फिरतें कोटसें खाईक्, . किल्ले नाल-गोला साज, सखरे होत हे अव्वाज. ७ बुरजें तालकी पांतांक, निरखण होत हे खाताक्, नव गज बार गजके मान, मानु जोगणीको ध्यान. ८ घणणं बाजती घंटाक्, मानु मेघको गड्डाक्, किल्ले फिरत खाइ खूब, भरि हे नीरसें महमुब. ९ तापि छफरांसी पतसाह, किल्ला दिया दिल्लीसाह, किल्ला पातसाही मान, फरके वावटा असमान. १० ज्या पर पातसाहका मान, आते बड़े सूबे खांन, सूरत सेहेर हे नीकाक्, मानुं धरनिका टीकाक्. ११
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
