________________
३९२
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह देवचंद्रसूरि, श्री मलयगिरिसूरि, अने सोमदेव ए त्रणे साधु दिगंबर बनी काउसग्गे रह्या. ते सन्मुख नग्न पद्मिनी स्त्री उभी रही. तेनो स्वामी ग्रामश्रेष्ठी ते नग्न खड्ग हाथमा झाली श्री गुरूनी पासे आवी साहस धैर्य धरी उभो रह्यो. गुरूए गृहस्थने का "ध्यान थकी चूकीए तो तेना मस्तके खड्ग तत्काल देवी. विलंभ न करवो.' आम [विधि] विद्या साधतां साहसिक धैर्यपणुं जोइ ते देव अग्यारमे दिने आवी कह्यु, 'त्रुठ्यो छु. वर मागो'. त्यारे गुरू श्री देवचंद्रसूरिए ५२ वीर वश थाय तेवो वर माग्यो, श्री मलयगिरिसूरिए त्रिहुं सौधै सिद्धांतनी टीका करवानो वर माग्यो अने ऋषि सोमदेवे राजा प्रतिबोधवानी शक्ति मांगी. त्रणे साधुने ते देव वर आपी अलोप थयो. गृहस्थने कोटि द्रव्यनी प्राप्ति थई.
त्यांथी देवदत्त वर लइ श्री मलगिरिसूरिए मालव देशमा विहार कर्यो अने गुरू श्री देवचंद्रसूरि अने शिष्य ऋषि सोमदेव ए बंने गुरूशिष्य श्री गिरनारमा श्री नेमिश्वरनी यात्राए दर्शन करवा गया. त्यां मारगमां कोई गाममा एक वणिक दरिद्री रहेतो हतो. पेला तेना मातपिता श्रीमंत हता, ए भ्रांतिथी ते वणिके घरनी पृथिवी खणीने त्यांथी द्रव्य प्रगट कर्यो. व्यंतराधिष्ठित सेवंत्रा प्रगट थया. तेथी घरने मध्य भागे ढगलो कीधो. प्रत्यक्ष लीहालानो समूह देखाय. ते समये बपोरे मध्यान्हे श्री गुरू अने शिष्य तेने घेर आहार अर्थे गया. तेणे सुक्ष्मरव्वा (?) दान दीधुं. ते आहार देखी सोमदेव शिष्य वारंवार गुरू सामी दृष्टि करी रह्या. संज्ञाए समजाव्युं. पण गुरू संज्ञाए न समज्या. एटले वणिक समज्यो, जे ए ऋषि महाभाग्यना स्वामि जाणी उतावळो आवी तत्काल ते सोमदेव ऋषिने बे हाथे उपाडी [सेवंत्राना ढगला उपरि बेसाड्यो. एटले ते गृहस्थना पुन्यने योगे ते] सेवंत्रा समूहना ढगलाथी ऋषि सोमदेवनी दृष्टिना प्रभावथी ते व्यंतर नाठो. एटले ते वणिके साक्षात् प्रगटपणे सुवर्णनो ढगलो दीठो. त्यारे गृहस्थे घणा आग्रहे गुणनिषन्न श्री गुरूने विनति करी. वि.सं.११६६ वर्षमा श्री सोमदेवने श्री गुरूए आचार्यपद दइ श्री हेमचंद्रसूरि नाम दीधुं. वि.सं.११६७ वर्षमां गुरू श्री देवचंद्रसूरि स्वर्गे गया. एवामां अनेक ग्रंथना कारक श्री मलयगिरिसूरि स्वर्गे गया. श्री मुनिचंद्रसूरि जावज्जीव लगी छ विगयना नियमधार सूरिए सोरठदेशमा प्रासाद, बिंबप्रतिष्ठा, सुमतादि चरित्रे समर्थ.
संविग्नमौलि: विकृतीश्च सस्तित्याज देहेऽप्यममः सदा यः, विद्वद्विनेयालिवृत: प्रभावप्रभागुणोधैः किल गौतमाम:. १ अष्टहयेश ११७८ मितेऽब्दे विक्रमकालाद्दिवं गतो,
भगवान् श्रीमुनिचंद्रमुनींद्रो ददातु भद्राणि संघाय. ४१. तत्पट्टे श्री अजितदेव सूरि १ ने लघु गुरूभाई सकलवादीमुकुट बिरूदधारक श्री वादिदेवसूरि : आ बंने भाई, तेमां वडा गुरूभाई ते पट्टधर अने लघु गुरूभाई ते
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org