________________
३०८
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह नाम ठव्यो कुंवर तणो, आणी अधिक जगीस; खेमचंद खेमें रहो, भूआ ये आसीस. ६ चंपक तरूवर तणी परि, वाधईं सुत गुणवंत; सयण हरखें अति घj, पेखी महा पुन्यवंत. ७ योवनवय जव आवीउ, आव्या सहिस[र ?]मां तेह; प्रेमापुर प्रेमे रहे पद्मासाहने गेह. ८ एक दिन श्री गुरू वांदीया, श्री कपूरविजे कविराज; । समतारसे झीलतां, सारे आतमकाज. ९ दीये श्री गुरू देशना, वाणी अमीय समाणी; एह संसार छे कारमो, जिम पिपलनु पाण. १० संध्या सम पंखी मिलइ, तरूअरडाल अनेक; तिम कुटुंब आवी मिल्यो, अंते प्राणी एक. ११ दश दृष्टांते दोहिलो, उत्तम नरभव लाध; श्रावक कुल पामी करी, आप-सवारथ साध. १२
दूहा श्री गुरूदेशन सांभली, जाग्यो चित्त कुमार; कर जोडी पंकज नमी कहे, भवदुखथी तारि. १ जनममरण दुख मै सह्या, जाण्या तुम पसाय; अबहु तेहथी उभग्यो, तिण मुज दिक्ष सुहाय. २ ढाल : कपूर होवइ अति उजळु रे - ए देशी वृद्धिविजय कवि कर ग्रह्यां रे, पांच महाव्रत धार; छार छांडी तुमे संग्रा रे रतन-चिंतामणि सार. १
मुनिसर धनधन तुम अवतार. क्षमावंत जाणी ठव्यु रे, क्षमाविजय अभिधान; संवत सत्तर चौआलमां रे जेठ शुक्ल पक्ष जाणि. २ दीक्षा लेई सुपीयां रे, कपूरविजय कवि पाय. कपूर परि जस निरमलो रे, जस गाजई जग माहे. ३ व्रत लीधां तेहनां खरां रे, पाले निरतिचार; पांच सुमति नित साचवे रे, संयम सतर प्रकार. ४
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org