________________
२०९
खेमराजकृत मंडपाचल (मांडवगढ) चैत्यपरिपाटी
(मालवामां मांडवगढ ए सुप्रसिद्ध छे. त्यां मंडनमंत्री थई गया ने तेणे अनेक संस्कृत ग्रंथो रच्या. जैन श्रीमंतो त्यां अढळक संपत्तिवाळा, अने सारी संख्यामा वसता हता. 'मांडवगढनो राजीओ, नामे देव सुपास' ए ऋषभदासना स्तवनमां आपणे बोलीए छीए. त्यां जे-जे जैन चैत्यो अने बिंबो हतां तेनी परिपाटी करनारुं स्तवन सोमध्वजगणिना शिष्य खेमराजगणिए रचेलं, तेनी एक त्रण पानांनी प्रत मळेली तेमां आगळपाछळ टंकां स्तवनो ने वचमां आ स्तवन पानां बे अने त्रण पर छे तेनी नकल मुनि पुण्यविजये करेली, ते बंने श्री जिनविजय पासे पोते करेला संग्रहमा हती ते अमारी पासे आवी. ते मूळ साथे पुन: जोई सुधारी अत्र मूकी छे. तेमां बावीस देहरांनो - मूलनायक चोवीस जिननी प्रतिमानो अने तेमां सर्व मळी कुल ५६२ जिनबिंबोनो उल्लेख छे. ते उपरांत जावडे करावेल रूपानां, रत्नमय अने सुवर्णनां बिंबो भंडारमा मूकेला हतां तेनो पण उल्लेख छे. आ जावड ते कोण तेनो पत्तो हजी लाग्यो नथी. पण ते ऐतिहासिक व्यक्ति थयेल जणाय छे.
काव्य फागबंधमां रच्यु छे. दूहा सिवाय बीजा छंदो रेखतानी पेरे गाई शकाशे.)
[खेमराज/क्षेमराज खरतरगच्छना सोमध्वजगणिना शिष्य छे. एमणे सं.१५१६मां दीक्षा लीधेली तथा एमनी 'श्रावकाचार चोपाई' (सं.१५४६) अने अन्य कृतिओ नोंधायेली छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ भा.१, पृ.१९०-९२ अने ४८७ तथा गुजराती साहित्यकोश खं.१, पृ.७५.
जावड ते तप. सुमतिसाधुसूरि (राज्यकाळ सं.१५४५-१५५१)ना परम भक्त, श्रीमालभूपाल लघुशालिभद्र ए बिरुदवाळा, मालवेश्वर ग्यासदीनना गंजाधिकारी संघपति जावड (जैन साहित्यनो संक्षिप्त इतिहास, फकरो ७७५) हशे ? - संपा.]
फाग-ढाल पासजिणेसर पय नमिय, कामिय-फल-दातारो; फागबंधि हउं संथुणिसु, जिणवर बिंब अपारो. १ अहे मालवदेस मडारि [मझारि]सार मंडवगढ सोहइ, जिहिं जिणहर उत्तुंग वेग [चंग] भवीअण मन मोहई; निर्मल सीतल वहई नीर नीझरण अपारो, फूलीय फलीय अढार भार वनसपती सारो. २ मूल भवणि श्री पासनाह अभिनवउ वसंतो, चारह[बारह] मास सुहामणउ संजमसिरि-कंतो; सुंदरि करि सिंगार फार जिणभवणि हि आवईं, कोइल जिम अति मधुर कंठि जिनवरगुण गावइं. ३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org