________________
१४१
प्राचीन जैन कविओनां वसंतवर्णन
आव्यो माघ ज मास, आस न पोहोती रे, सखी, हजीय न लीधी सार, राजुल जोती रे, होश रही मन मांहे, मनडा केरी रे, सखी, जोर करी यदुराय, गया रथ फेरी रे. ८ साजना फागुण मास, मली सहु टोली रे, गावे राग वसंत, खेले होली रे, इणी रतें राखी रीश, मेहेली निरधारी रें, महारा मनडामां न समाय, दुःख छे भारी रे. ९ सखी चैत्रे तरू सहकार, मोर्यां वनकुंजे रे, कोकिला करे रंगरोल, भमरा गुंजे रे, फूली नव नव रंग, वनस्पति बाधी रे, माहारी चंपकवरणी देह, दुःख़डे दाधी रे. १०
३४. नेमविजयकृत 'नेमिनाथ बारमास' माथी (नेमविजय ते प्रसिद्ध 'शीलवती रास’ना कर्ता. कृति जैनयुग, पोष १९८२, पृ.१८९-९१मां प्रकाशित छे.) [सं.१७५४मां रचायेली आ कृति आ ग्रंथमां पुनर्मुद्रित थई छे ते जुओ. - संपा.]
तूं उपगारियो तूंहि ज इश, कहुं एटलुं तुझ नामि सीस, महिर करी मोहना ! मंदिर पधारो, नारिनां नेहनां नयन ठारो. ११ माहे मनोरथ माहरा, मनमा रह्या रे हजार, सुखदुख मननी रे वारता, कोण सुणे निर्धार. जेहने मन छे रे नेहलो, ते भमे विकल शरीर, केतकी विना जिम भमरने, भावे न फूल-करीर. १२ ग्रहणां उतार्या रे गहभरी, पुरूष न राखुं रे पास, भोल भोलवे भामिनी, मदन तणी धरी आस. सजनी ! सेज तलाइने, हुं से, दिनने रे रात, प्रीयु परदेसे सिधाविया, रखे होवे किसी घात. १३ ताढि रे गाढा पराभव्या, आहि ज सूना आवास, थर थर कंपे रे देहडी, मुक्या जेह निरास, सुंदर सेज गमे नहि, सुतां रे नींद न आय, तोही विना प्रभु माहरा, इणि परि दिन किम जाय. १४
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
