________________
प्राचीन जैन कविओनां वसंतवर्णन
१३९
सुमन थई वन घन प्रजा, मधु-नृप आव्यो जाणि, फळदळ लेई भेटणो, स्तवे विहंगी वाणि. ३ अणगणिता चंपक कुसुम, मुकुलित वृक्ष समीप, जाणुं ऋतुराजा भणी, कीधा मंगळदीप. ४ सपरिवार आभानृपति, प्रजा सहित सोहंत, आव्यो वनमां कामवश, रमवा काज वसंत. ५ छांटे केसरछांटणां, लाल गुलाल सोहात, सोहे मध्यान्हे गगन, जाणे थयो प्रभात. ६ चंदकुंवर सवया सहित, कुसुम थकी क्रीडंत, वीरमति ते देखीने, मन निसनेह धरंत. ७
वसंतोत्सव ढाल ४ : विठल वालो रे उमियाजीने लागुं पाय ए वर आलो रे - ए देशी
राजा राणी रंगथी, खेले अनोपम खेल रे, नवली दीठी नारीओ, तिहां शशिवदनी गजगेल, सुणो भवि-प्राणी रे ! चंदनरिंद संबंध अतिरस आणी रे. १ काचित सुत केडे करी रे, ऊभी चंपकछांय रे
आंबाडाळे झूलणां बांधी, बाळ हिंडोळे माय. सु. २ केइ कर धरी निज बाळने रें, भीडे हियडा साथ रे, केइ शिखावे हींडाववं, निज सुतना ग्रही हाथ. सु. ३ रामकडां बहु भातनां रे, सुखडली वळी देइ रे, रोता राखे बाळने, ईम तरू तरू नारी केई. सु. ४ स्तनपयपाने पोषती रे, सुत सुरतरूनो छोड रे, युवती ईम वनमां बहु, मनडाना पहोचाडे कोड. सु. ५
३१. मोहनविजयकृत 'राजिमती वसंत गीत' [कृति ‘जैन गूर्जर कविओ' के 'गुजराती साहित्यकोश, खं.१ मां नोंधायेली नथी. - . संपा.]
___ राग होरी मल्हार महारा पीयाजीनी वात रे, हुं केने पूर्छ, महारा. जेने पूर्छ ते तो दूर बतावे, सबहीं रे लाला, सबहीं घूतारा लोक रे. हुं केने. १
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
