________________
११८
प्राचीन मध्यकालीन साहित्यसंग्रह राग सामेरी, कृष्ण बारमासनी ढाल कोइलडी कहू कहू करी, कोयल डीलि लगाइ, . मदमस्त मानिनि परिहरी, कोइ लडी इणि समई जाइ. ४३ सखि ! चैत्र मासे अंब मोर्या, अति मधुर मलय सुवाय, पीउ विना पीडे पुष्पकेतन, केतकी करवत थाय रे. ४४ वालंभजी ! इणि रतिईं, मनमथ माहलीइ रे मदमत्त यौवन पूर रे, लालनजी ! वीनति करूं मन वालीइ रे. अति घणुं न कीजे जुर रे. वालंभ.
सज्जन, विरहे ताहरे, लागी वेडि सरीरि, सायर नीसासे सर्या, भर्या ते आंसुनीरि. ४५ जाणुं जे उडी मिलं, सूडा आपि-न पांख, दरसनि मीठा सजन ते, जेहवी आंबा-शाख. ४६ जाणुं वली वली मुख जोउं, केडि न छंडु रेख, अमीइ घड्या रे सज्जना, जोता म करिसि तेख. ४७
९. नयसुंदरकृत 'नळदमयंती रास'माथी (सं.१६६५मां रचायेली आ कृतिना प्रस्ताव ९मांथी. (आ. का. म., ६, पृ.२९५) आ एक ज जैन कृति छगनलाल रावळे “गुजरातना प्राचीन कविओनां वसंतवर्णन' ए लेखमां लीधी छे. अने तेना संबंधी लख्युं छे के “नळदमयंती रास' माथी वसंत ऋतुने लगतो ज भाग अहीं लीधो छे. भाषा के. ह. ध्रुवना 'गुजरात शाळापत्र'मां प्रसिद्ध करेला 'वसंतविलास' पछीनी छे. आ रासनी रचना भालण अने कवि प्रेमानंदनां 'नळाख्यान' करतां जरा पण ऊतरती नथी, बलके केटलीक जगोनुं वर्णन तो तेमना करतांये तेमणे घणुं सारं कर्यु छे एम न्यायनी खातर न कही शकाय ?" ('सुवर्णमाला'नो वसंत अंक, चैत्र १९८२, पृ.६-७))
[वडतपगच्छना भानुमेरुशि. नयसुंदर माटे जुओ जैन गूर्जर कविओ, भा.२, पृ.९३-१११ तथा गुजराती साहित्यकोश खं.१, पृ.२०४-०५. - संपा.]
रति वसंत एहवे आवीओ, चतुर लोकनी मनि भावीओ, पुष्पित फलित हवी वनराजि, रहे शशि [शिशिर] रति निज
मन-स्युं लाजि. पसरियो मलयाचल वनवाय, मंजुरियां अंब सदल सछाय, स्वर पंचम कोकिला आलवि, मधुकर तास सरति पूरवि. ९५
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
