________________
प्राचीन जैन कविओनां वसंतवर्णन
११५
वारू वन रलीआमणां रे, आंबा राइणि रूडां, कोइलि करइ टहूकडा रे, राती चांचइ सूडा रे. ३२ ह. द्राख तणा छइ मांडवा रे, नवरंगी नारिंगी, चिहु पखइं तरू मुरीआ रे, चउखंडी छइ चंगी रे. ३३ ह. नरवर [चडवड] चतुर्भुज आवीया रे, गोपी सवि सनकारी, नेमिकुमरि भलावीया रे, वलीया देव मुरारी रे. ३४ ह. गोपी लोपी लाजडी रे, लाछि वडी पटराणी, आलि करि ऊछांछली रे, बोलई वांगड वाणी रे. ३५ ह. खडोखली छइ मोकली रे, राणी राउल वाही, हरखि हसइं हासां करि रे, देउर सिउं भुजाइ. ३६ ह. कमलनाल भरि भरि छांटइ, चंद्राउली राखइ साही, रूप देखाडइ रूकिमिणी रे, किम जासिउ अम्ह वाही रे. ३७ ह.
विक्रम सत्तरमुं शतक
७. जयवंतरिकृत 'नेमिजिन स्तवन'मांथी (जयवंतसूरि विक्रम सत्तरमा सैकाना प्रारंभमां थया. तेमणे 'शृंगारमंजरी' नामर्नु अति मनोहर काव्य कर्यु छ ने ते उपरांत बीजां काव्यो रच्यां छे. एक ट्रंकु नेमिजिन स्तवन रच्यु छे तेमांथी नीचे- वसंतवर्णन आप्युं छे.)
[कवि वडतपगच्छना विनयमंडनना शिष्य हता अने सं.१७मी सदी पूर्वार्धमां थया छे. जुओ जैन गूर्जर कविओ, भा.२, पृ.६९-८० तथा गुजराती साहित्यकोश, खं.१, पृ.११३-१४. 'जैन गुर्जर कविओ' मां आ कृति नोंधायेली नथी. पण 'शमामृतम्' (संपा. धर्मविजय)मां छपायेली छे. - संपा.]
समुद्रविजय सिवादेवि सुत, सोहि नेमि सरूप, ऋतु वसंत इणि अवसरि, पसरिउ सवि ऋतु भूप. ३
फाग
पसरिउ मलय महाबल, महाबलि करतु व्याप, युवतिजन रत जलहर, लहरि हरइ जनताप. ४ मुनिमनमोहन मानिनि, मानिनि रास करंति, पंथिजनमनि यम सम, नियम समाधि हरंत. ५
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
