________________
एक गजाने सात पुत्री हतो. तेमांथी पहेली पुत्रीने एक दीकरो अने चीजीने बे दीकरा हता. राजाने बीजी पुत्रीनां बे पुत्रो प्रत्ये अथाग प्रेम हतो, ज्यारे पहेली पुत्रीना एक दीकरा प्रत्ये ते बेदरकार हतो.
एक दिवस राजाए स्वप्नमां आकाश सुधी पहोंचतां एक वृक्षने जोयु, जेनुं थड चांदीन, डाळीओ सोनानी, पांदडां माणेकनां अने फळ मोतीनां हता. राजाए ए वृक्ष मेळववानी हठ पकडी. एटले प्रथम तेना बे मानीता मोटा पौत्रो पुष्कळ पैसा लई ऊपड्या, पण खराब मित्रोनी सोबतमां बीजे गाम जई पैसा उडाडवा लाग्या.
त्यारबाद आ राजानो नानो पोत्र आ अदभुत वृक्षनी शोधमा नीकळयो. रस्ते चालतां तेणे एक जंगलमां लाल नागने महात कर्यो. लाल नाग मरण पाम्यो के तरत ज तेनी सामेलबोपहोळो रस्तो जोयो. तेना पर थई ते चालतो चालतो एक बागमां आव्यो. त्यांनी परए आ नाना राजकुमारने जायो के तरत ज पिताना मृत्युनी खातरी थतां ते रडवा मांडी स्यारे नाना राज. कमारे तेने सान्त्वन आप्यु के पोताना बचाव माटे तेणे तेना पिताने मार्या छे. पण ते तेने वाळ पण वांका नहि करे, पण एक शरत के ते तेने चांदीना थडवाळु, सोनानी डाळवाळू, माणेकनां पादडांवाळु अने मोतीनां फलवलं वृक्ष बतावे. परीए तेने कह्य के, 'ह रजतपरी छु, मारे सुवर्णपरी, माणेकारी अने मोतीपरी एम त्रण बहेनो छे. तुं अमने चारेयने एक साथे करी दे तो तु तरत ज ते वृक्ष जोई शकीश.' एक पछी एक ते नानो राजकुमार दरेक परी पासे गयो. छेल्ली मतीपगए तेने एक तलवार आपी अने का के ते तलवारने अमुक रीते राखशे एटले ते चारेय बहेनोने साथे करी शकशे अने ते चारेय चहेनो ए अद्भुत वृक्षमा फेरवाई जशे. नाना राजकुमारे ते प्रमाणे कयु एटले तरत ज अद्भुत वृक्ष खड थई गयं. अने पाळतेणे ते वृक्षने चार परीमां फेरवी नाख्यं अने तेने साथे लईने पोताने वतन पोछो फर्यो.
रस्ते चालतां ते एक शहेग्मां आव्यो, ज्यां नेना मोटा भाईओ [ पित्राई भाईओ] मोजमना करता हता. त्यां जई नाना भाईए निखालसपणे पोतानो बधो वृत्तान्त कह्यो आ सांभळीने ए बे मोटा भाई ओंनी दानत बगडो अने नाना भाईना कांटो काढवानो पेंतरो रच्यो.
त्यांथी बधा साथे पोताने नगर जवा नीकळ्या. रस्तामा बे भाईओए कपट करी नाना भाईने कुवामां धकेली दीधो अने जादुई तलवारनो कबजो करी लीधो. चार परीओ तेमनो प्रपंच समजी गई, पण लाचार बनी कई पण बोल्या वगर तेमनो साथे चाली नीकळी, पण रस्तामा तेओ पोताना वाळ तोडी वेरती गई.
बन्ने भाईओ घरे आव्या अने चार परीमाथी वृक्ष बनाववा जादुई तलवार आम तेम बधी रीते फेरववा मांडी पण तेनो उपयोग न जाणवार्थी ते परीमांथी वृक्ष न करी शक्या. राजा तेमनी वर्तणुक पर खूब गुस्से थई गयो.
आ बाजु नानो भाई कोई रस्ते जता अजाण्या मुसाफरनी सहायथी कूवामाथी बहार नीकळी परीओना तटेला वाळना पगेरे पगेरे घरे आव्यो अने राजाने बधी बात करी. जादई तलवार लाववा का. पछो तलवार अमुक रीते राखी के तरत ज पेली चार परीमाथी पेलु अदभुत वृक्ष खडु थई गयु. राजा खूब हर्ष पाम्यो अने नाना पौत्रने गादीनो वारस बनावी, बे मोटा पौत्रोने
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org