Puratana Prabandha Sangraha

SR No.: 002629
Original Sutra Author: N/A
Author: Jinvijay
Publisher: ZZZ Unknown
Publication Year: 1936
Total Pages: 220
Language: Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & History
File Size: 20 MB

Page 125

पुरातनप्रबन्धसङ्घहे.
१५४) एकदा मोजनी (दी) नसैन्यं ढिल्लीतश्चलितम् । प्रयाणक ४ जातानि । राणकस्य सुद्धिर्जाता । वस्तुपालो बीटकं गृहीत्वाऽश्वलक्ष १ युतोऽर्बुद गरौ गत्वा हतवान् । भग्नम् | राणकेन परिधापितः । उक्तम् - " त्वमेव 'गुणवान् ० To 11"
मे
पूनसा नागपुरीयो मन्त्रिसङ्के मिलितः । तत्र - " अद्य मे फलवती पितुराशा ० " । श्रीयुगादिफलही, कपर्दि5 पुण्डरीक चक्रेश्वरी तेजपुरविम्बपार्श्वमूर्त्ति फलही ५ खानित आनीताः । हेमलक्ष १० राणकेन दत्ताः । तेन तत्क्षणमेव ब्राह्मणेभ्यो दत्ताः । तदा काव्यानि -
ढिल्लीत आगतस्य मंत्रिणो
७०
10
15
९ १५५) एकदा अनुपमा अर्बुदचैत्ये आगता सूत्रधारान् कर्म्मस्थायमन्दादरानाह(२१४) भूपभ्रूपल्लवप्रान्त निरालम्ब विलम्बिनीम् । स्थेयसीं बत मन्यन्ते सेवकाः खामपि श्रियम् ॥ तया पृ० - शीघ्रं निष्पद्यते स उपायः कः । तैः सू० निवेदितम् - प्रासः द्विम ( गु) णी क्रियताम् । कृतः । 20 पश्चान्निष्पन्नः ।
(२१५) इतोऽब्धिः परितो मृत्युरितो व्याधिरितो जरा । जन्तवो हन्त पीड्यन्ते चतुर्भिरपि सन्ततम् ॥ ९१५६) यशोवीरः प्रथमसङ्गमे श्रीअर्बुदे श्रीवस्तुपालं प्रति प्राह(२१६) श्रीमत्कर्णपरम्परागत भवत्कल्याणकीर्त्तिश्रुतेः प्रीतानां भवदीयदर्शनविधौ नास्माकमुत्कं मनः । श्रुत्वा प्रत्ययिनी सदा ऋजुतया खालोकविस्रम्भणी दाक्षिण्यैकविधानकेवलमियं दृष्टिः समुत्कण्ठते ॥
९१५७) मंत्री राजानं मुत्कलाप्य अङ्केवालीआग्रा० गतः सपरिजनः ।
(२१७) गुरुर्भिषक युगादीशः प्रणिधानं रसायनम् । सर्वभूतदयापथ्यं सन्तु मे भवरुगभिदे || (२१८) लब्धाः श्रियः सुखं स्पृष्टं मुखं दृष्टं तनूरुहाम् । पूजितं दर्शनं जैनं न मृत्योर्भयमस्ति मे ॥ तत्रानशने मत्रिचिन्ता
25
(२११) निरीक्ष्य मन्त्रिन् ! द्विजराजमेकं पद्मानि सङ्कोचमहो भजन्ति । समागतेऽपि द्विजराजलक्षे सदा विकासी तव पाणिपद्मः ॥ (२१२) उच्चाटने विद्विषतां रमाणामाकर्षणे स्वामिहृदश्च वश्ये । एकोऽपि मत्रीश्वरवस्तुपालः सिद्धस्तव स्फूर्त्तिमियति तत्रः ॥ नानाकेनाप्युक्तं नागरेण
(२१३) एकस्त्वं भुवनोपकारक इति श्रुत्वा सतां जल्पितं लज्जानम्रशिराः स्थिरातलमिदं यद्वीक्षसे वेद्मि तत् । वाग्देवीवदनारविन्दतिलकः ! श्रीवस्तुपाल ध्रुवं ! पातालाइ लिमुद्दिधीर्षुरसकृन्मार्गं भवान्मार्गति ॥ अत्रापि षोडशसहस्रदत्तिः ।
30
(२१९) सुकृतं न कृतं किञ्चित् सतां संस्मरणोचितम् । मनोरथैकसाराणामेवमेव गतं वयः ॥ (२२०) यन्मयोपार्जितं वित्तं जिनशासन सेवया । जिनशासन सेवैव तेन मेऽस्तु भवे भवे ॥ इति वदन् मत्री वस्तुपा० दिवं ययौ । ततस्तेजःपाले दिवंगते लोकोक्ति: