________________
चतुर्विशतिप्रवन्धे [९ श्रीवल्पमष्टिसूरि'बाला चकमंती पए पा कीस कुणइ मुहभंग । सूरिराह
णं रैमणपएसे मेहलया छिबइ नहपंति ॥ १॥ इदं श्रुत्वा राजा मुखं निश्वासहतदर्पणसमं दधे। अमी मदन्त:५ पुरे कृतविप्लवा इति धिया । तच्चाचार्यैः क्षणार्धनावगतं चिन्तित च-अहो वियागुणोऽपि दोषतां गतः ।
जलधेरपि कल्लोल्ला-श्चापलानि कपेरपि ।
शक्यन्ते यत्नतो रोर्बु, न पुनः प्रभुचेतसः ॥ १॥
रात्रौ सूरिः सङ्घमनापृछ्य राजद्वारकपाठसम्पुटतष्टे काव्यमेकं १० लिखित्वा पुराद् बहिर्ययौ । तद्यथा---
यामः खस्ति तवास्तु रोहिणगिरे ! मत्तः स्थितिप्रच्युता
वर्तिष्यन्त इमे कथं कथमिति स्वप्नेऽपि मैवं कृथाः । श्रीमस्ते मणयो वयं यदि भवल्लब्धप्रतिष्ठास्तदा ते शृङ्गारपरायणाः क्षितिभुजो मौलौ करिष्यन्ति नः ॥१॥ अस्मान् विचित्रवपुषश्चिरपृष्टलमान् ___किंवा विमुञ्चसि विभो ! यदि वा विमुञ्च ।
हा हन्त ! केकिवर ! हानिरियं तवैव ___भूपालमूर्द्धनि पुनर्भविता स्थितिर्नः ॥ २ ॥
दिनैः कतिपयै डि'देशान्तर्विहरन् 'लक्षणावती'नोमायाः पुरो २० बहिरारामे समवासार्षीत् ।
१-२ छाया-बाला चक्राम्यन्ती पचे पदे कुतः कुरुते मुखमाम् ।।
नूनं रमणप्रदेशे मेखलया स्पृश्यते नखपङ्क्तिः ।। ३ गुह्यभागे। ४ आर्या । ५ अनुष्टुप् । ६ शार्दूल. । ७ ग-पुस्तके इदं पद्यमधिक विधते, एतदपि
ह(ह)स जिहिं गय तिहिं गया महिमंडणा हवंति ।
छेहु तोह सरोवरह जं हंसे मुच्चंति ॥ ३ ॥ परन्तु प्रक्षिप्तमिदमिति प्रतिभाति, उत्तरत्र तदर्शनात् । ८ वसन्त । ९ ग-नगर्याः।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
