________________
इतिहास और परम्परा] त्रिपिटकों में निगण्ठ व निगण्ठ नातपुत्त : मूल पालि
५२५
एकूनतिसो वयसा सुभद्द, यं पबजि किंकुसालानुएसी । बस्सानि पचास समाधिकानि, यतो अहं पब्बजितो सुभद्द । आयस्स धम्मस्स पदेसवत्ती, इतो बहिद्वा समणो पि नत्थि ।।
.. एवं वुत्ते, सुभद्दो परिब्बाजको भगवन्तं एतदवोच-"अभिवन्तं, भन्ते, अभिक्कन्तं, भन्ते ! सेय्यथापि, भन्ते, निक्कुज्जितं वा उक्कुज्जेय्य, पटिच्छन्नं वा विवरेय्य, मूल्हस्स वा मग्गं आचिक्खेय्य, अन्धकारे वा तेलपज्जोतं धारेय्य, चक्खुमन्तो रूपाणि दक्खन्ती ति; एवमेवं भगवता अनेकपरियायेन धम्मो पकासितो। एसाह, भन्ते, भगवन्तं सरणं गच्छामि धम्मं च भिक्खु सङ्घ च । लभेय्याहं, भन्ते, भगवती सन्तिके पब्बज्जं लभेय्यं उपसम्पदं" ति।...
राजगृह में सातों धर्मनायक
गणाचरियेसु को सावकसक्कतो
एवं मे सतं । एक समयं भगवा राजगहे विहरति वेलुवने कलन्दकनिवापे । तेन खो पन समयेन सम्बहुला अभिज्ञाता अभिआता परिब्बाजका मोरनिवापे परिब्बाजकारामे पटिवसन्ति, सेय्यथीदं अन्नभारो वरधरो सकुलुदायी च परिब्बाजको अछे च अभिआता अभि
आता परिब्बाजका । अथ खो भगवा पुब्बण्हसमयं निवासेत्वा पत्तचीवरमादाय राजगहं पिण्डाय पाविसि । अथ खो भगवतो एतदहोसि-''अतिप्पगो खो ताव राजगहे पिण्डाय चरितुं । यन्ननाहं येन मोरनिवापो परिब्बाजकारामो येन सकुलुदायी परिब्बाजको तेनुप-सङ्कमेय्यं ति अथ खो भगवा येन मोरनिवापो परिब्बाजकारामोतेनुपसङ्कमि। तेन खो पन समयेन सकुलुदायी परिब्बाजको महतिया परिब्बाजकपरिसाय सद्धि निसिन्नो होति उन्नादिनिया उच्चासहमहास अनेक
TEळानकथं कथेन्तिया सेय्यथीदं राजकथं... इतिभवाभवकथं इति वा । अहसा खो सकुलुदायी परिब्बाजको भगवन्तं दूरतो व आगच्छन्तं। दिस्वान सकं परिसं सण्ठपेसि'अप्पसद्दा भोन्तो होन्तु; मा भोन्तो सद्दमकत्थ । अयं समणो गोतमो आगच्छति; अप्पसहकामो खो पन सो आयस्मा अप्पसहस्स वण्णवादी । अप्पेव नाम अप्पसई परिसं विदित्वा उपसङ्कमितब्बं मझेय्या" ति । अथ खो ते परिब्बाजका तुण्ही अहेसुं । अथ खो भगवा येन सकलू
पता वा
१. सुत्तपिटके दीघनिकाय पालि, महावग्गो, महापरिनिब्बान सुत्त, सुभद्दपरिब्बाजकवत्थु,
३-२३-८५-८८; पृ० ११५-१७ ।
___Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org