________________
५०८
परिसा भगवतो मुखं सोस्सामा " ति ।
आगम और त्रिपिटक : एक अनुशीलन
[खण्ड : १
उल्लोकेन्ता निसिन्ना होम-यं नो भगवा धम्मं भासिस्सति तं
नहुदायि, तं एवेत्थ पटिभातु यथा मं पटिभासेय्यासि " ।
"पुरिमानि, भन्ते, दिवसानि पुरिमतरानि सब्बञ्जू सब्बदस्सावी अपरिसेसं वाणदस्सनं पटिजानमानी चरतो च मे तिट्टतो च सुत्तस्स च जागरस्स च सततं समितं त्राणदस्सनं पच्चुपट्टितं ति । सो मया पुब्वन्तं आरम्भ पञ्हं पुट्ठो समानो अज्ञेन परिचरि, बहिद्धा कथं अपना मेसि, कोप च दोमं च अप्पच्चयं च पात्वाकासि । तस्म मय्हं, भन्ते, भगवन्तान्येव आरम्भ सति उदपादि - 'अहो नून भगवा, अहो नून सुगतो ! यो इमेसं घम्मानं सुकुसली" ति ।
“को पन सो, उदायि सब्बज्जू सब्बदस्सावी ० ' निगण्ठो, भन्ते, नातपुत्तो" ति ।
०पात्वाकासी" ति ?
पुब्बन्तापरन्तपञ्हविस्सज्जने समत्यो
यो खो, उदायि, अनेकविहितं पुब्बे निवासं अनुसरेय्य, सेय्यथीदं– एकं पि जाति द्वे पि जातियोपे० इति साकारं सउद्देसं अनेकविहितं पुब्बेनिवास अनुस्सरेय्य, सो वा मं पुब्बतं आरम्भ पन्हं पुच्छेय्यं ; सो वा मे पुब्बन्तं आरम्भ पञ्हस्स वेय्याकरणेन चित्तं आराधेय्य, तस्स वाहं पुब्बन्तं आरम्भ पञ्हस्स वेय्याकरणेन चित्तं आराधेय्यं ।
"यो खो, उदायि, दिब्बेन चक्खुना विसुद्धेनं अतिक्कन्त मानुसकेन सत्ते परसेय्य चवमाने उपपज्जमाने हीने पणीते सुवण्णे दुब्बण्णे, सुगते दुग्गते यथा कम्मूपगे सत्ते पजानेय्य, सो वा मं अपरन्तं आरब्भ०वाहं अपरन्तं आरम्भ मे अपरन्तं आरब्भवाहं अपरन्तं आरब्भ० आराधेय्यं ।
"अपि च, उदायि, तिट्ठतु पुब्बन्तो, तिट्ठतु अपरन्तो । धम्मं ते देसेस्सामि - इमस्मि सति इदं होति इमस्सुप्पादा इदं उप्पज्जति ; इमस्मि असति इदं न होति, इमस्स निरोधा इदं निरुज्झती" ति । १०......
Jain Education International 2010_05
: १४ :
निर्वाण - संवाद (१)
नातपुत्त कालङ्कते भिन्ना निगष्ठा
एवं मे सुतं । एकं समयं भगवा सक्केसु विहरति सामगामे । तेन खो पन समयेन निगण्ठो नातपुत्तो पावायं अधुनाकालङ्कृतो होति । तस्स कालङ्किरियाय भिन्ना निगष्ठा द्वेषिकजाता भण्डनजाता कलहजाता विवादापन्ना | अञ्ञमञ्ञ मुखसत्तीहि वितुदन्ता
१. सुत्तपिटके, मज्झिमनिकाय पालि, मज्झिमपष्णासक, चूलसकुलुदायिसुत्तं, २६-१-२; पृ० २५५-५७ ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org