________________
१३८
श्रीजैनस्तोत्रसन्दोहे
[ श्रीजयकीर्ति
इह स्तुतिपरिसमाप्तौ यत् स्वामिनो विज्ञप्यं तदाह कविःइसी भावभोली कही नाह मोरी करउ वीनती रंगतउ सफल धोरी । दयालू न वा मारभावारवारी करे वीरहीरोषिते सारसारी ॥ १३ ॥
अवचूरिः ।
।
इतकोपभाच एकहतकोपभा एवं विधायै माये - रामलक्ष्म्यै अडति - उद्यमं कुरुते इत्येवंशीलः । ' परतः स्त्रीपुंवत्' (सिद्ध० ३।२।४९) इत्यादिना पुंवद्भावात् ह्रस्वत्वे एकहतकोपभमाडी । पुनः किंरूपोऽहम् ? 'मेरुतुङ्गगुरुवाणि सुमाडी' मेरुतुङ्गगुरूणां श्रीमदञ्चलगच्छाधीश श्रीमेरुतुङ्गसूरीन्द्रगुरुपादानां वाणि- वाणीं सुष्ठु - अतिशयेन मलते - धारयतीत्येवंशीलः । तेषां शिष्यलेशत्वात् गुरुवचनधारणत्वात् सकलश्रेयोऽवाप्तिरिति । गुरुमन्तरेण चार्हभट्टारको दुराप इति युक्तं निजगुरुनामग्रहणम् । तद्वचनधारणं च । रसना / अलसा सती भगवतः स्तुतौ कथं उत्साहिता ? इति तदाह
“
हि ' स्फुटम् । अड - उद्यम कुरु,
,
मूके !
9
हे मूके ! कथमलसा सती तिष्ठसि ? । ' हियड इत्यत्र ' इवर्णादे० ' ( सिद्ध० १।२।२१ ) इत्यनेन अग्रे यत्त्वं दधियेतत् मधुवेतत् इति वचनात् । तथा हे आमन - वद, कथं मौनमाधाय तस्थुषी ? इति द्वादशपचार्थः ॥ १२ ॥ [ इशीभाविभोऽलीकहीन ! अह मोरीकर उवीनतीरङ्गत उ सफळ ! धोरी । दयालूनवामारभावारवारी करे वीरहीरोषिते सारसारी ॥ ]
'अह पूजायाम् ' हे अलीकहीन ! - हे असत्यरहित ! मा ऊरीकुरु - मां स्वीकुरु । सेवकतया इत्यर्थः । विस्वरूपस्त्वम् ? 'इसीभाविभः * श्रीमृङ् बीभृङ् शल्लि कथने' शीभनं शीभा ' क्तेऽटो ० ' (सिद्ध ५।३।१०७ ) इत्यः । इशीभा - कामकथा तस्या न विद्यते विभा यत्र सः, इशीभाविभः । शसयोरैक्यम् ।' क्वचिच्छसयोः ' (
●
>
>
