________________
(२९४ ) जैनस्तोत्रसन्दोहे [श्रीधर्मधोष
कुमरं सत्थवाहवहुं मंतिं मिदं च जो उ पव्वावे । संबुद्धो गीईए तं वंदे खुड्यं कुमरं ॥ ६६ ॥ धन्नो सो लोहज्जो खंतिखमो पवरलोहसरिवण्णो । जस्स जिणो पत्ताओ इच्छइ पाणीहिं भुत्तं जे ॥ ६७ ॥
___अवचूरिः । काभ्यां किं जानासि ? किं न जानासि ? इति पृष्टः सन् मृत्यु जानामि परं कदा भविष्यति इति न जानामि इति भाणत्वा जननीजनकयोरनुमत्या श्रीवीरस्यान्तिके प्रवाजितः । कथम्भूतः अतिमुक्तकः? चरमदेहधरः ॥६५॥
अहं तं क्षुल्लककुमारं वन्दे । यः पूर्वं गुरु-उपाध्याय-प्रवर्तिनीमातृभिः द्वादश वर्षाणि याचयित्वा रक्षितोऽपि निर्गतः सन् गीति. कया-एकया गाथया सम्बुद्धः सन् कुमार, सार्थवावधूं, मन्त्रिणं र्मिढं एतान् चतुरः प्रबुद्धान् प्रावाजयत् ॥६६॥
स लौहित्यमुनिर्धन्यः, कथम्भूतः लौहित्यमुनिः ? क्षान्स्या
मथ. 'जं जाणउ तं न जाणउ 'सि साता मावि पूछि कृत भृत्यु જાણવું હસિ પણિ ન જાણુઉં કહિઈ દ્વસિઇ, ઇસિઉં ભણી માવિત્ર મનાવી શ્રી મહાવીર નઈ સમાપિ દીક્ષા લીધી. કિસિઉ છઈ અઈમુત્ત ? હકિક દેહ ધરઈ ઈ–તભવ મેક્ષગામી છઈ. ૬૫
હું તે ક્ષુલ્લક કુમાર મહાત્મા વાંદઉં, જે પહિલઉં દીક્ષા લીધા પૂઠિઈ ગુરૂએ, ઉપાધ્યાયે પ્રવર્તિનીએ, માઇ બાર બાર વરસ માંગી રાખિઉં થિક નિસરિ, નર્તિકી તણી ગીતિકા એકઈ ગાથાઈ પ્રતિ સંબજિઝ હતઉં. કુમાર, સાર્થવાહવ, પ્રધાન, પુતાર એ ચાર પ્રતિબુદ્ધ હતા દીક્ષા લીધી ૬૬
તે લોહિત્ય મુનિ ધન્ય, કિસિઉ છછ લૌહિત્ય મુનિ ? ક્ષમા ઈજિ કરી
