________________
श्रीमत्सूराचार्यविरचितम् जैनं प्रभावयति शासनमङ्गिसार्थ
यो बोधयत्यनुपमः कृपया परीतः । त्यक्तक्रियः कथमसौ न कथं तपस्वी
स्वाध्यायतो न हि तपोऽस्त्यधिकं न कृत्यम् ॥३३॥ स(अ)ज्ञानि(न)तो मूर्खमतीव साधु
यः कष्टचेष्टानिरतं स्तुवीत । मार्गज्ञमन्धं स वदेत् सुदृष्टेः
समः समाने हि समेति रागम् ॥३४॥ एनांसि योऽहिरजसाऽपि निहन्ति वाचा
मोहं व्यपोहति दृशाऽपि पुनः पुनाति । सङ्गेन दुःखमपनीय तनोति सौख्यं
ज्ञानी सतां स महनीयमहानुभावः ॥३५॥ [४६-१] ज्ञाने सति भवत्येव दर्शनं सहभावतः । तेनोभयमिदं पूज्यं विभागस्तु विशेषतः ॥३६॥ शुश्रषा धर्मरागो जिनगुरुजनयोः पूजनाधाभियोगः
संवेगो निर्विदुच्चैरसमशमकृपाऽऽस्तिक्यलिङ्गानि येषाम् । शङ्काकाङ्क्षाधभावो जिनवचनरते धार्मिके बन्धुबुद्धिः
श्रद्धानं सप्ततत्व्यामिति गुणनिधयः सदृशस्तेऽपि पूज्याः ॥३७॥ दर्शनं प्रथमकारणमुक्त
मुक्तिधामगमने मुनिमुख्यैः । ज्ञानमत्र सति तावदवश्य
सम्भवेदपि न वा चरणं तु ॥३८॥ इदमशे[४६-२]षगुणान्तरसाधनं
___ सकल सौख्यनिधानमबाधनम् । कुगतिसङ्गतिनिश्चितवारणं
निखिलदारुणदूषणदारणम् ॥३९॥ अपगतोऽपि मुनिश्चरणाद् दृशि
स्थिरतरः सुतरां परिपूज्यते । शुभमतेमहतां बहुमानत:
परिणतिश्चरणेऽपि भवेदिति ॥४०॥
___Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
