________________
२६०
ऐतिहासिक जैन काव्य संग्रह दशमी ढाल सोहामणी, नाम धरीयं हो गायो देवविलास । आसन्न सिद्धि जे थया, कोइक भवे होस्ये मुक्तिनो वास । १७ ध०
सात आठ भव एहवा, जो धरसें एह जीव , भाव बाल्यकाल विध्वंसना, धर्म योवनमें सदीव ॥१॥ अनुमाने करी जाणीये, द्रव्यथको विशेष , सात आठ भव उलंघीने, शिव कमलाने पेख ।।२।। प्रभु मारग विस्तारवा, द्रव्य भावथी शुद्ध , विश्व आल्हादकारी थयो, जिनवाणीनी बुद्ध ॥३॥ श्री जिनबिंबनी थापना, करवा निज सुबुद्धि , च्यार निक्षेपा युक्तस्युं, स्याद्वाद भाखे शुद्ध ॥४॥ एक पाइए साचे सकल, तस चाले करामात , गाजी मर्द ए जैननो, मिथ्यात्वी कीया महात ॥५॥
रागः-धनाश्री पांमी ते प्रतिबोध ए देशी श्री देवचंद्र ऋषिराय स्वर्गेरे (२) पहोता ते सुभ ध्यानथीरे ।। सूरय (सूर्य?)चंद्र ने इंद्र अवधिरे (२) देखी मन चिंते एहव॒रे ।२। जिनशासननो थंभ देवचंदरे (२) अमरपुरीमें अवतारे । देश देशमा वात पोहोतीरे (२) सांभली भवि विलखा थयारे ।४। कल्पतरुसम एह देवचंदरे (२) सरिखा पुरुष थोडा हस्येरे ।५। मस्तकें मणि हती जेह गुरुनेरे (२) दहन समय उछली पडीरे ।६। ते गइ पृथ्वी मध्य कोइनेरे (२) हाथे ते आवो नहीरे १७॥ महाजन शिष्य समुदाय भेला थइरे(२)स्तुप कराव्यो गुरुतणीरे ।८।
Jain Education International 2010_05 For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org