________________
(२) श्रीमती :: ओघनियुक्तिः
]
[ २०३
तरुणा बाहिरभावं न य पडिलेहोवही न किइकम्मं । मूलयपत्तसरिसया परिभूया वच्चिमो थेरा ।। १३५ ।। जुण्णमएहि विहूणं जं जूहं होइ सुठ्ठवि महल्लं । तं तरुणरहसपोइयमयगुम्मइअं सुहं हंतु ॥ १३६ ।। थुइमंगलमामंतण नागच्छइ जो य पुच्छिनो न कहे । तस्सुरि ते दोसा तम्हा मिलिएसु पुच्छेज्जा ।। १३७ ।। केई भणंति पुत्वं पडिले हिन एवमेव गंतव्वं । तं च न जुज्जइ वसही फेडण प्रागंतु पडिणीए ।। १३८ ।।
कयरो दिसा पसत्या ? अमुई सम्वेसि अणुमई गमणं । 10 चउदिसि ति दु एगं वा सत्तग पणगं तिग जहणं ।। १३६ ।।
अभिग्गहिए वावारणा उ तत्थ उ इमे न वावारे । बालं वुड्डमगीअं जोगि वसहं तहा खमगं ।। १४० ।। एए चेव हवेज्जा पडिलोमेणं तु पेसए विहिणा ।
अविही पेसिज्जते ते चेव तहिं तु पडिलोमं ।। १४१ ।। 15 सामायारिमगीए जोगमणागाढ खवग पारावे ।
वेयावच्चे दायणजुयलसमत्थं व सहिअं वा ॥ १४२ ।। पंथुच्चारे उदए ठाणे. भिक्खंतरा य वसहीनो । तेणा सावयवाला पच्चावाया य जाणविही ॥ १४३ ।।
सुत्तत्थं अकरिता भिक्खं काउं अइंति प्रवरण्हे । 20 बिइयदिणे सज्झानो पोरिसिअद्धाइ संघाडो ।। १४४ ।।
खेत्तं तिहा करेत्ता दोसीणे नीणिग्रंमि अ वयंति । अण्णो लद्धो बहुमो थोवं दे मा य रूसेज्जा ।। १४५ ।।
Jain Education International 2010_04 For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
