________________
२२
सिरिपउमप्पहसामिचरियं
नवरं पभायसमए, तंसं-चउरंसमाययं वढें । तह पउमदलायारं, दीसइ खत्तं खयं तेणं ॥२६८॥ अह नरवइणा उब्भड-भिउडी-भंगुर-करालभालेण । आहविय कोट्टवालो, भणिओ किं रक्खसे न पुरं ? ॥२६९।। सो आह नाह ! नाहं, चोरं पिच्छामि पिच्छमाणो वि । जइ रुट्ठोसि तओ पह ! अनं आरक्खियं कुणसु ॥२७०॥ अत्थाणसहालोयं, सव्वं वीसज्जिऊण नरनाहो । अंतेउरम्मि पत्तो, विविहोवाएहिं चिंतेइ ॥२७१ ।। साहससज्ज कज्जं, नाऊणं तमाए घणतमतमाए । तो खग्गवग्गहत्थो, हत्थं निग्गच्छए राया ॥२७२।। सयमेव सुनदेउलसुनागाराइविविहठाणेसु । पडिपाडयमवणिंदो, पडच्चरं पिच्छए निहुओ ॥२७३॥ भमिऊणं सव्वत्थ वि, सो पत्तो जाव निययपासाए । ता निसुणइ सव्वत्तो, पाहरिए पोक्करेमाणे ॥२७४॥ हे आरक्खयपुरिसा ! पुरिससहस्सेहिं रक्खिया गाढं । चोरेण अज्ज मुसिया, नरेसकोसा असेसा वि ॥२७५।। तं सोऊणं चिंतइ, अमंदमंदक्खपूरीओ राया । हणणाय जस्स चलिओ, अहयं हा ! तेण किं विहियं ॥२७६।। तत्तो विसन्नचित्तो, जाणूवरिविहियनिययसिरकमलो । जा चिट्ठइ आगंतुं, सचिवेणं ताव विव्रत्तो ॥२७७॥ कि कणसि चित्तखेदं, सामिय ! पिच्छेस् मज्झ सामत्थं । दिणपंचगेण चोरो, धुवं मए संगहेयव्वो ॥२७८॥ ता काऊण पसायं, मुंच विसायं करेसु दिणकिच्चं । निच्चं निच्चिंतमणा, सचिवेहिं हवंति रायाणो ॥२७९।। एसा इ तप्पइना, पुरीए सव्वत्थ झ नि वित्थरिया । जह मंती-मंतेहिं गिण्हस्सइ चोरम
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
