________________
ललितगकुमरकथा
२६१
ते विज्जाहरधीरा, गया मया कन्नया य अणुरत्ता । लोओ वि भणइ सव्वो, किमजत्तं एत्थ पिच्छेसि ॥५०४।। भणइ निवो कन्नाए, माया-भाया व कोइ जइ देही । ता होउ पाणिग्गहणं, अवह नियमं न खंडेमि ॥५०५॥ पुत्ता-मित्त-कलत्ता, रज्जं जीयं च सयलजंतूहिं । पत्तं भवे भवेवि य, अखंड-धम्मो न संपत्तो ॥५०६॥ ता मंति ! पुत्तकज्जे कलत्तकज्जे य नेय निय नियमं । खंडेमि एस कहिओ परमत्थो तज्झ किं बहणा ? ॥५०७॥ सोऊण इमं देवी जलंतजालावलीस लोयाण ।। हा हा रवमवगणिय झंपावइ चत्त पुत्तासा ॥५०८॥ जाव ससोओ लोओ चिट्ठइ सहसा विसट्ट-कंदट्टा । पज्जंतपत्तनीरा ता सरसी खाइया जाया ।।५०९॥ वियसियसहस्सपत्ते, कमले कमल व्व सा वि सविसना । सुरधरिय धवलछत्ता उत्तरीया खाइयाहिंतो ॥५१०॥ एगो जंपइ असुरो हे नरवर ! साहु साहु तुह नियमो । धनसारसिट्ठि-जीवो सो अहयं जो पुरा दिट्ठो ॥५११॥ तइया तुमए नियमं गहियं नाऊण पुच्छियं पच्छा । किं भयवं नरनाहो एसो पालिस्सए नियमं ॥५१२।। भयवं जंपइ राया न चेव नियमं कयावि लोवेही । तो हं असद्दहंतो इह पत्तो तो परिक्खत्थं ॥५१३॥ पल्लंको गयणे विलावकरणं कन्नाय दो खेयरा । जझंताण भयंकरं परिणयग्गाहो कमारस्स वि ॥५१४|| देवी कुग्गहधारिणी हुयवहावेसो इमाए तहा । सव्वं सच्च परिक्खणाय कमसो एयं मए निम्मियं ॥५१५॥ सा कज्रया वि नरवर ! मणुस्सरूवा नियाए सत्तीए । इह दंसीया मए च्चिय, संहरियं संपयं सव्वं ॥५१६॥
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org