________________
६२
मणोरमा-कहा
ठियाणि तहेव । वोलीणो वासरो । नागयाणि, पुच्छिओ अणंगलोलाए उज्जाणागयजणो । न कहिया केण वि जहठिया पउत्ती । तो पुच्छिओ तीए माहवो-"कि तुममज्जाणं गओ?" तेण भणियं-"आमं ।" तीए भणियं-"दिठो तए तत्थ कुबेरदत्ताए सहिओ मणोरहदत्तो ?" तेण भणियं-"न केवलं मए, मच्चणा वि दिलो।" वियसिय-वयणाए जंपियमणाए-'कह ?' कहिओ माहवेण सब्वो वि वइयरो । [ती]ए भणियं-"कुबेरदत्ता किं न आगया ?" तेण
वि अद्धमारिया करिणा मुक्का । जइ न आगया तो मया भविस्सइ ।" तीए भणियं-"जइ एवं तो विनट्ठो ओसहेण विणा वाही । सूलमणि विणा पणठें मत्थासलं । अत्थि मे अण्णा वि दहिया अणंगमंजरी नाम । तीए सह संबंधं घडिस्सामि ।" तहेव कयं । वच्चंति दिणाणि ।
अण्णम्मि दिणे दविण-लोहेण भणिया मयणिया बाइयाए-"हला ! मयणिए ! वच्चसु तुम मनोहरसेट्ठि-मंदिरं । मग्गेसू पूव्वपओगेण साहरणं सुवण्णलक्खं ।" सा वि गंतूण पमग्गिया । सेट्रिणा भणियं-“दंसेहि वच्छनामंकियं महारयणं ?" तीए भणियं-"न मए आणियं ।" तेण भणियं-"अण्णया आगच्छंतं अज्ज न आगयं । कि कारणं?" तीए भणियं-"अंबा जाणइ ।" सेट्रिणा भणियं-"गच्छ सट्टाणं । साहिण्णाणं विणा ण लब्भइ दविणजायं ।” गया सा । कहियं कुट्टणीए । सेट्ठी वि संजाय-संको पुत्त-गवेसणानिमित्तं गओ अणंगलोला-मंदिरं । न दिलो मणोरहदत्तो । पुच्छिया बाइया । तीए भणियं-“उज्जाणं गओ।" निरूवावियमुज्जाणं । तत्थ वि न दिट्ठो । भणिया कुणी सेट्रिणा-"संपयं किमुत्तरं ?" तोए भणियं-'कल्लं। सेट्रिणा भणियं-'कि कल्लं ?' तीए भणियं-"आमं", सेट्टिणा भणियं-"किमामं ?" तीए भणियं-अं', सेट्ठिणा भणियं-"किं अं ?" तीए भणियं-'उ'। सेट्ठिणा भणियं'कि उं?' । तओ उत्तरं दाउमचयंती अहोमुहा ठिया कुट्टिणी । सेट्ठिणा वि रत्तच्छ-दुप्पेच्छेण कुविय-कयंत-भिउडिभासुर-वयणेण साहिक्खेवं संलवियं-"आ ! पावे ! पलियकेसे ! बुड्ढ-वेसे ! पडिय-दसणे ! ल्हसंत-वसणलाव[ग]कोला-कराले ! किमेएहि सुवयहिं । जइ नत्थि वच्छो ता कीस दविणनिमित्तं मयणिया पेसिया ?" एवं भणिऊण उट्ठिओ सेट्ठी । गओ रायसमीवं । क हिओ एस वुत्तंतो । मुद्दावियं नरवइणा मंदिरं । कया बाहिं बाइया।
एत्थंतरे गया अणंगलोला माह वसमीवं । भणिओ माहवो-“वच्छ! तहा भणसु नियपियरं जहा रायाणं विण्णविय इमाओ वसण-समुद्दाओ नित्थारेइ।" कहियं तेण निय-पिउणो । तेण भणियं--"वच्छ ! केत्तियमेयं? तहा करेमि जहा ते निव्वुई होइ।"
बीयदिण विण्णत्तो तेग राया-"देव! कि निमित्तं अणंगलोला-मंदिरं मुद्दियं ?" रण्णा भणियं--"सावराहा ख सा पावा।" तेण भणियं-"कहमेयं देवपाएहि णायं?" रण्णा भणियं-"मणोरहसेट्रिणो सयासाओ।" तेण भणियं"अहो कूड-कवडपरवंचणा-चउरो अलिएण परं पत्तियावेइ वणियजणो।" रण्णा भणियं-"किमलियमेयं ?" कूडं कप्पेऊण जंपियमुवरोहिएण--"महाराय ! एसोत्थ परमत्थो-इमस्स पुत्तो मणोरहदत्तो नाम महावसणाभिभूओ इमीए दहियरं कुबरदत्तं साहरण-सुवण्णलक्खसहियं गहाय कत्थवि पलाणो। तं मग्गणथमिमीए दासी पेसिया। सेट्रिणा न केवलं तं न दिण्णं एसा चेव उप्परहेडिया । तओ समागंतूण अलियं देवस्स निवइयं । देवेण वि अवियारिऊण वत्थ-परमत्थं मुद्दावियं तीए मंदिरं। ता सच्चो एस लोयाहाणओ-"जस्स नत्थि कोइ रोयंतओ, सो मारिज्जउ खवणओ।" राइणा भणियं-“कहेहि ताव एयमाहाणयं ।” कहिउमारद्धो उवरोहिओ। अवियारीनिव-निबुद्धिअमच्चकहा
अत्थि उत्तरावहे तोसुभुरुली नाम पट्टणं । अवियारी राया। निबुद्धी मंती । अण्णया तेण काराविओ धवलहर परिपेरंतेसु पायारो। दिण्णा विभइऊण भूमी सुत्तहाराण पारद्धयं [छ]ज्जयं । रायपहासण्णे चिणइ सुंदरो नाम सुत्तहारो। एत्थंतरे समागया तेण मग्गेण विणा कंचुइएण ईसि-दीसंत-करिकुंभ-विब्भम-पयड-पओहरा अणंगसंदरी नाम विलासिणी । निवडिया तयाभिमुहं दिट्ठी । सुंदर-सुत्तहारस्स हरियं माणसं । जाया सुण्ण-चित्तया । खिसियं सुत्तं । पारद्धं सहेव छज्जयं । निग्गय रा[य]पहतेण कोप्परं । कइवयदिणेहि निम्मायं कम्मंतरं । विण्णत्तो राया सुत्तहार-सामिएण-"देव ! ‘निष्फण्णो पायारो। करेउ देवो दिट्ठीए पसायं"।
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org