SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 237
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ २१० मणोरमा-कहा रइहरो-"पावे! कहं ते एस अज्जउत्तो जाओ? अहवा एयं चेव अणायारकुलहरं पुरिसाहमं पढमं मारेमि निमिसेण । पच्छा इमाए भयणीए भइणिमिसेण वइरिणीए सिक्खं करिस्सामि'त्ति भणंतो ढुक्को कुमारस्स । गहियखग्गरयणो कुमारो वि तस्स । अण्णोणं संवढियमच्छरा एगजहाहिलासिणो वणगय व्व गरुयारंभेण जुज्झिउमारद्धा परोप्परं । जयपराजएण संगामिताणमइक्कंता महई वेला । 'दुज्जओ' ति काऊण विउव्वियाणि अणेगरूवाणि विज्जाहरेण । जोईसरमंतबलेण कुमारेण वि तहेव दंसियाणि। सविसेसं संजायसंकेण सुमरिया विज्जा खेयरेण । समागया भणइ"वच्छ! किं करेमि?" तेण भणियं-"अम्मो! एयं सत्तं विणिवाएसू।" 'एवं' ति भणमाणी पयडिय-कंकाल-रूवाए विणा वि मेहाडंबरं गिरिसिहर-निवडणारवदारुणो दाहिणदिसाए संजणिओ खडहडारवो । कुमरो वि जाव तयभिमुहं निरूवेइ ताव पेच्छइ गयणं व मुहंतरालपमाणसरीरडंडा, नियकालिमाए कालं करेमाणी नहयलाभोयं, जलणफुलिंगनियर व मुयमाणी लोयणेहि, मुहकहरंतरविणित-वियराल-दसण-दंसिय-भया, कण्ण-कंठ-चरणाइएसु अंगेसु विरइयभुयंग-भूसंणा, दाहिणकर-कंपाविय-कराल-करवाला "पाव ए[सो] णट्ठो ते जीवलोगो" त्ति पयंपिरी समुहमागच्छंती दिट्ठा कुमारेण एगा इत्थिया। .... तओ असंभंतमाणसो पुरओ होऊण गंभीरधीरवयणेण भणिउमाढत्तो-"भद्दे ! किमेस निक्कारणो कोवारंभो ? इत्थी तुम अविसया पोरुसस्स ।" एयं सुणिय कोवारुण-लोयणाए जंपियं तीए-"जइ एवं सुपुरिसो ता रक्खेसु अत्ताणयं" ति संगिरंती गया कूमारंतियं । मुक्को खग्गप्पहारो। वंचिओ कुमारेण । नियखग्गाभिघाएण छिण्णो तीए दाहिणो बाह। उन्भड-भिउडि-भंग-भीसणाए उक्खित्तो नहयले तीए कूमारो। तिरियं गंतण कइ वि जोयणाणि पच यले। पडणाणंतरमेव उवरओ नव त्ति निरूवणत्थं समागया विज्जा । दिट्ठो पडुसरीरो। मारणत्थं पूणो वि सविहमागया। सत्तमवलंबिऊण गहिया पाएस कुमारेण उडुढं भमाडिऊण अच्छोडिया महीयले। मुक्काकंदा पणट्ठा विज्जा। कुमारो वि चलिओ पच्छाभिमुहो। पत्तो एगं नयरसमासण्णं काणणं । पविठ्ठो तयब्भंतरे। इओ तओ परियडतेण निविडकंथारिकुडंग-दुवार-देसे निसण्णा दिट्ठा एगा थेरी। सविणयमुवसप्पिऊण पुच्छिया कुमारेण--"अंब ! का तुमं? किं निमित्तं निरुद्ध-कथारि-कुडंग-दुवारा चिट्ठसि ?" पिसुणियदुक्खावेगाए दीहं नीससिऊण जंपियमणाए--"वच्छ ! लज्जायरो अम्ह वइयरो तह वि तुह कहिज्जइ।" अत्थि इओ समासण्णा सयलमहीमंडणा सुब्भन्भंलिह-पायार-वलय-वलइमासुर-विमाणायारपउरपासाय-सालिणी पंपापुरी नाम नयरी। चंदचूडो नाम राया। चंदस्सेव चंदिमा चंदकता से महादेवी । तीए कहकह वि समाराहियकुलदेवयाए दिण्णा बहूण पुत्ताणमुवरि एगा चेव दारिया जाया। जम्म दिणे कारिओ महूसवो। पुच्छिओ राइणा जोइसिओ। दंसिय निएऊण गहबलं, निरूविऊण सरीरलक्खणाणि जंपियमणेण जो इमाए कण्णगाए पाणिग्गहणं करिस्सइ सो चउररज्जाहिवई राया भविस्सइ । पसरिया एमा पसिद्धी सव्वेस वि विसएसु पत्तवरियं नाऊण [कण्णं]पणयपुरस्सरं पत्थेति सव्वे वि रायाणो। चंदचूडो वि दाणं पडिसेहं वा अकुणंतो कालं गमेइ । अण्णया केरल-विसय-सामिणो समर-नराहिवेण पेसिओ समागओ दूओ। तेण पणमिऊण जंपियं--"चंदचूड! नियदुहियरं समरसूर-महाराइणो दाऊण सुहिओ वियरसु समरसज्जो वा हवसु।" चंदचूडेण वि न दिण्णा दारिया। निद्धाडिओ दूओ। साहिअं तेण गंतूण नियसामिणो। समरसूरो विचउरंग-बलपरिवारिओ भेरि-भंकार-भरिय-भमंडलो चलिओ चंदचूडस्सुवरि। अणवरयपयाणएहिं पत्तो पंपापुरि । चंदचूडो वि साहंकारमाणसो नोवसप्पइ। 'हीणबलो' त्ति जुज्झिउं पि न तीरइ। कालावगमो गुणकरो त्ति चितिऊण संगहिय-सयल-रोहोवगरणो, सत्थाणुसारेण समंतओ दुग्गसंगहं काउमारद्धो । अणवरयदज्झमाण-गामगहणं विणासिज्जमाणबहिजलासयं, अंतो पवेसिज्जमाणपउर-चणगजवसेंधणं, साहिज्जमाणजिण्णवावी-कूययकं,निसारिज्जमाणनिस्सेसासारलोयं, विसमियपायारमूलभूयलं अवयारमग्गदुग्गमाकयखाइवलयं, विणिवारियाविण्णाय-जण-निग्गमपवेसं, अप्पमत्त-हिय-पुरिस-परंपरापडिवण्ण-सयलगोउररक्खं, करखेवणीय पासाणकूड-विसमियपायारासण्णभूयलं, अणवरय-पेरंत-संचरंताणेगतुरियतुरंगम, पायार-सिहरुच्छंगपउणिय-विचित्त-जंत-संचयं पंपापुरि काऊण अपरिहरियसमराहिलासो चिरविरोहियसामंताणं संधाण-करणत्थं अण्णेसि Jain Education International 2010_04 For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002596
Book TitleManorama Kaha
Original Sutra AuthorVardhmansuri
AuthorRupendrakumar Pagariya
PublisherL D Indology Ahmedabad
Publication Year1983
Total Pages402
LanguageSanskrit
ClassificationBook_Devnagari & Literature
File Size11 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy