SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 224
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ धूयपूयाफले सोमिलकहा एवंविहे तम्मि उज्जाणे दंसणमेत्तुप्पाइयचित्तवियारे इओ तओ वियरंत-नाणाणेवत्थ-नयरलोय-संवाहे पविठेहि दिळं कामदेव-भवणं। तं च केरिसं सजल-धण-गहरि-बज्जतवरमद्दल, मद्दलारावनच्चंत-सिहि-मंडलं, तरुणिजण-सद्द-संदोह-कयगुंदलं, अगरुवरधूमेण कयवद्दलं, पिययमासत्त-नर-रुद्ध कयलीहरं, [ . . . ... ....... दोलया सुंदरं, ] तरुण-तरुणीहि पारद्ध-जल-कीलयं, घुसिण-संघायमुप्पीलयं ।। २८४ ।। तस्स मज्झि पविसिऊण पूयापुरस्सरं पणमिऊण रइखंध-निहिय-दाहिणकरं विसमसरं, निग्गया आययणाओ। नाणाविहकीलाहि किलंता उज्जाणमज्झे परियडंता गया एगं लयाहरयं । दिट्ठा य तत्थ विज्जुसेहरेण-सहियणमज्झगया परमरूवधारिणी, सुमणसाण वि मणाणंदकारिणी, पीणुण्णयथणोवरिविलुलंततारहार-हारिणी, उत्तत्त-कणयकंति-देह-लायण्णामयसार-सारिणी, पढमजोव्वाणारंभे वट्टमाणा एगा कण्णया। तं दळूण चितियं विज्जुसेहरेण"हंत ! का एसा? कि नागकण्णया रसायलाओ कामदेवपूयणत्थं समागया, उयाहु वणदेवया उज्जाणसिरिं समवलोइउं पयडीभूया ? अहवा सुरसुंदरी अविणय-कुविय-रिसि-सावभट्ठा ? किं वा रई मयण-विरहिया भवेज्जा। माणुसीसु विज्जाहरीसु वा न संभवो एरिसरुवस्स।" एयं वियप्प-परंपरापूरियहियएण पुच्छिओ विज्जुसेहरेण सुंदरो-"का एसा? कस्स वा घरिणी? किमभिहाणा य?" ईसि हसिऊण जंपियं संदरेण-अलमिमाए संकहाए। गम्मउ इमाओ ठाणाओ सोवद्दव ठाणमेयं ।" तयणुरोहेण भणियं विज्जुसेहरेण-"एवं कीरइ।" तओ वलियकंधरं पुणो पुणो तं चेव कण्णयं निज्झायंतो खलंत-गमणो चलंत-नयणो पत्थिओ विज्जुसेहरो। सा वि ससिणिद्धावंग-दिट्ठीए वंचिऊण सहिजणं विज्जुसेहरं निज्झायंती चलिया तओ ठाणाओ। थेवंतरं गंतूण विमुक्क-दीह-नीसासा विसमिया सीयल-सह्यार-छायाए। मुणिय-मयणविधाराए जंपियं जयमंगलाभिहाणदासचेडीए--"सामिणि ! संपइ असत्थं ते सरीरं लक्खीथइ। कि कारणं। कहिज्जउ जइ अकहणीयं न होइ?" तीए भणियं-"हला! जयमंगले ! नत्थि तुह अकहणीयं। सुणउ भोई, लयामंडवसमासण्णे कीलंतीए दिट्ठो मए अदिट्टपुत्वो अमुणिज्जमाणनामगोत्तो, को वि जुवाणो। तदसणजाथाणुरायाए जाया पीडा।" जयमंगलाए भणियं-एत्थेव ताव चिट्रियव्वं सामिणीए जावाहं तस्स पुव्वावरं वित्तंतं नाऊण आगच्छामि। परं भणसु जं मए तत्थ वत्तव्यं । तीए भणियंअहयं विओयतणुई दुस्सहो विरहानलो चलं जीयं । अप्पाहिज्जइ किं सहि जाणसि तं चेव जं जुत्तं ॥२८५॥ तओ गया जयमंगला। विज्जुसेहरो वि गंतूण कइवयपयाणि लयाहर-समीवे, “निवडियं मे दाहिणं करंगुलीए मुद्दा-रयणं" भणिऊण पडिनियत्तो समागओ तं लयाहरयं, जत्थ सा कन्नया दिट्ठा। अदुइय वियरिऊणमेगं पविट्ठो लयाहरयं। दीहुण्ह-नीसास-सुसियाहरो णुवण्णो सुद्ध-धरणीतले। भीओ मेहरहो। सुंदरेण भणियं-“भो वयंस! वस्सो विव कायर-पुरिसो कीस तुम एयावत्थो जाओ?" विज्जुसेहरेण भणियं-"न लद्धं तं मए मुद्दारयणं । तेण खेयेण समुप्पण्णसिरोवेयणो, दाहजरपरिगयगत्तो, संजाय-गरुयारई, विहुरिय-सरीरो, एयम्मि सीयल-तले लयाहरए नुवण्णो।" गहियसंकेयं काऊण मेहरहं भणियं सुंदरेण-"अत्थि मे केवलियाए परिस्समो।" मेहरहेण भणियं-"जइ एवं ता कि कालविलंबेण? निरुवेसू तुमं किं अत्थि नत्थि लाभो?" तेण भणियं-"कारेह मंडलं। आणियं समासण्णसरसीओ सलीलं। गहिऊण गोमयं ईसि हसंतेण कयं मंडलं मेहरहेण । सुंदरेण भणियं-"मुद्देह मुक्कं नियनामंकियं महारयणं ।" मेहरहण इयरेण धरिऊण कवड-धारणं गणिऊण करंगुलीहिं भणियं-"अस्थि लाभो ताव। ___Jain Education International 2010_04 For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002596
Book TitleManorama Kaha
Original Sutra AuthorVardhmansuri
AuthorRupendrakumar Pagariya
PublisherL D Indology Ahmedabad
Publication Year1983
Total Pages402
LanguageSanskrit
ClassificationBook_Devnagari & Literature
File Size11 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy