Page Text
________________
समत्तलंभोणाम बीओ अवसरो तत्य य वसुसारसेट्ठीकहा
मंदरतुल्ला वि नरा, अत्थविहूणा हवंति तिणतुल्ला। तिणतुल्ला वि हु अत्थेण परिगया मदरसमाणा ।। जाई कुलं कलाओ पुरिसायारो पहुत्तणं रूवं । लच्छीए विणा सव्वे वि गुणगणा तिणसमा होति ॥१५७॥
एवं च तेण सुमरियं पत्तयं, पविट्ठो भूमीहरं उग्घाडिया मंजूसा । दिळं पत्तयं । वाइउं पवत्तो-'जहा गोमए दीवे आरण्ण-गावीणं गोमए दड्ढे जावइयाणि छाण-खंडाणि तावइयाणि रयणाणि भवंति । सो उण दीवो अमाणुसो न तत्थ भंडं निज्जइ । छारस्स भरिऊण जाणवत्तं गम्मइ। तओ तं तत्थ खिविज्जइ । तस्सुवरि गावीओ उवविसंति। ताओ उठेंतीओ तदुवरि पुरीसं मुंचंति । तओ तं गोमयं गहाय पिंडे काऊण पवणं पूरिज्जइ सट्ठाणमागम्म जोइसंजोगेण रयणाणि कीरंति। तेहि य सव्वसंपत्ती भवति । वसुसारेण चिंतियं--'अस्थि ताव एस उवाओ । परिखीणविहवो हं कहं तत्थ वच्चामि ?' तओ गहियवाउलवेसो 'बुद्धि अत्थि, नत्थि विहवो' ति जंपतो नयरमज्झेण परियडिउमारद्धो--कण्ण-परंपराए गया एसा पउत्ती रायकुले । चितियं रण्णो-"अरे मरतेण एस पिउणा मह भलाविओ। ता करेमि किपि उवयारं" ति वाहराविओ रण्णा । समागओ । दावियमासणं । उवविट्ठो। भणियं रण्णा-“सागयं भवओ।" तेण भणियं-"बद्धि अत्थि, नत्थि विभवो ।" भणियं भूवइणा--"केत्तिएण विभवेण ते पओयणं ?" तेण भणियं-"दीणारलक्ख[पमा]णेण । दावियं भंडागाराओ राइणा । गओ तं गहाय सगिहं। कओ छमासाओ कुटुंबस्स भत्तपोतनिव्वाहो। भणिया य धीवरा--"गोमयदीवं पइ जाणवत्तं सज्जेह ।" संजत्तिएहि भणियं---"तत्थ गओ किं काहिसि ? निम्माणसो दीवो।" तेण भणियं--"किं भे एयाए वत्ताए? भाडय-सामिया चेव तुझे ।" पडिसूयमणेहिं । ठावियं जलोवरि जाणवत्तं । भरावियं छारस्स । हसइ लोगो एरिसेणं भंडेणं अमाणसा अडवीए गयस्स किं न संपज्जिही । सो वि अगणितो जणोवहासं पिउ-वयणमेव केवलं पमाणी-कुणंतो चलिओ। पत्तो य गोमय-दीवं । नंगरीयं जाणवत्तं । अवत्तं उवहासपरेहिं जंपियं धीवरेहि--"पत्ता ताव खेमेण गोमयदीवं । संकावेउ सामी भंडं ।" ठिओ तुण्हिक्को वसुसारो। इओ तओ परियडतेण दिट्ठमणेण गोमयं । ताण दिट्टि रक्खंतेण दड्ढे, जायं रयणं संगोवियं सेसं । जाय पच्चएण विक्खिरिया दूरय रपएसे समंतओ भुई। राईए समागयाओ गावीओ। उवविट्ठाओ तत्थ । पभाए उठेंतीहिं मुक्कं पुरीसं । • भणियाणेण पुरिसा-“गोमयस्स सुक्कस्स जाणवत्तं पूरेह ।" ते हसंता भणंति--"एरिसं भंडेण एयारिसं चेव पडिभंड
लब्भइ"त्ति, अहवा कि अम्हाण वियारेण ? भरियं जाणवत्तं उक्खित्ता नंगरा । पूरिओ सिढो अणुकूल-पवण-पणोल्लियं नियदेसाभिमुहं जाणवतं । आगया थेवदिणेहिं चेव सनगरं । दिट्ठो राया । विण्णत्तो य "देव ! संकावेह भंडं।" राडणा भणियं--"किमाणीयं ? "छाणगाणि ।" तओ दरहसियं काऊण भणियं रण्णा--"उसंकं ते जाणवत्तं ।" तेण भणियं"महापसाओ।" लोगा हसंता भणंति--"अहो ! दिण्णो वसुसेट्रि-पुत्तेण वसुसारेण सत्तकुलाणि जाव दालिद्दस्स जलंजली।” सो पुण सुणतो वि ताण वयणाणि न उव्वेगं गच्छइ । न वि पडिवयणं पयच्छइ । केवलं भरेइ भवणं गोमयस्स । जा विय से माया-जाया-सुया-सुण्हा जे विय भाय-पुत्तादओ ते वि विलक्खवयणा लज्जाभरोणयमुहा भणिउमाढत्ता--"कि पुत्तय ! घरं पि नासेसि ? बहिया रेडिज्जसु एयाणि छगणाणि । सो वि अदिण्णपडिवयणो नियसमीहियं चेव साहेइ। ताणि वि परोप्पर संगिरंति सच्चो लोगपवाओ-'वाउलो चेव एस ।' सव्वमगणंतेण भवणं भरियं छगणाण। तओ एगंते केत्तियाण वि दहेऊण भरियं थालं रयणाण पाहुडीकयं नरवइणो । पुच्छियं नरवइणा--"कुओ एयाण भवओ संपत्ती ?" तेण वि कहियं । तुट्ठो राया । ठाविओ अमच्च-पए, सेस छगणगाणि वि जहावसरं दहिऊण कयाणि भूरि रयणाणि । भरियं नियमंदिरं ताण । पत्तो पसिद्धि करेइ सुहिसयणाण उवयारं ।
तओ संजाओ निक्कलंक-कला-कलाववसवियंभिय-भुवण-भूसण-भूरिविमल-जसुब्भासियभुवणोदरो निग्गयपयावो, सयलजण-सम्मओ महामच्चो, एवं तस्स जणयवयणं कुणंतस्स इहलोए इमं फलं संजायं परलोयं पि एरिस पूरिसस्स सुलहं चेव । एस दिळेंतो इमो पुण उवणओ । जहा वसुसेट्ठी तहा भयवं तित्थगरो। वसुसारतुल्लो सिस्सवग्गो। पत्तयतुल्लो जिणागमो। दीणारलक्ख-निवतुल्लं मणुयत्तं। छारभंडतुल्लमसारकडेवरं । जलहितुल्लो अविवेगो । गोमय-दीवतुल्लो सुगुरूसमागमो। गोमयतुल्लं कम्म-कयवरं। जलणतुल्लो सुहज्झवसाओ। रयणतुल्लाणि नाण-दसणाणि रयण-फल भोगोवभोगतुल्लाणि सग्गापवग्गसंगमसुहाणि । उवहासयारिजणतुल्लो आगमाणुसारेणं विहिपुरस्सरं चीवंदणाइयं सयाणुढाणं कुणंताण तित्थयरवयणबहुमाणपराण-सुसाहु-सावयजणाण अविवेयबहुलो आगमपरंमुहो अणुसोयगामी
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002596 |
| Book Title | Manorama Kaha |
| Original Sutra Author | Vardhmansuri |
| Author | Rupendrakumar Pagariya |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 11 MB |