Page Text
________________
सम्मत्त-लंभी णाम बीओ अवसरो तत्थ य अमूढदिट्ठम्मि अरिहचंदसावयकहा
मत्थेण दंसियाणि अत्तणो बहुविहरूवाणि । पयडिया आगरिसण- सत्ती । जंपावियाओ कट्टपुत्तलियाओ । एवमा बहुविहकुहुककरणेण न विहिओ अरिहचंदो । भणियं चाणेण -- " नमो जिण सासण-पवण्णगाणं समणाणं निग्गंथाणं जे आमोसहाइबहुविद्धि-जुत्ता व अयाणुग व्व कालं गर्मेति । पायय-जणो पुण विण्णाणलेसेण वि उत्ताणो पए पर पयासतो अप्प - गव्विओ महीयले वि न माइ । गंडोवले व्व बाणो अलद्धलक्खो पडिनियत्तो परिब्वायगो । तओ 'रागपरिणएण मच्छरी एसोत्ति बहुजणपुरओ निंदिओ अरिहचंदो । पच्छा जो जत्थ मिलइ अयाणुयजणो सो तत्थ जंपइ सोवालंभं । जहा किमेत्तो वि अण्णं सुपत्तं पत्तं भवया न संभवइ एयं अलमिमिणा दुग्गइनिबंधणमच्छरेण । सो वि अदिष्णपडिवयणो गयनिमीलियं काऊण वच्चइ, न मणागं पि दिदठी मोहिज्जइ । एवं वच्चइ कालो ।
१६३
अम्म दिने बाहिं विणिग्गओ दिट्ठो नारायणेण सोवहासं संभासिओ य-- “परमसावय ! सागयं ते ।" अरिहचंदेण भणियं—–“नारायण ! उद्धरकंधरो सोवहासवयणो य लक्खीयसि ? न एयं ते परिणामसुंदरं भविस्सइ ।” नारायणेण भणियं -- "सुंदरा सुंदर परिणाम परिण्णाणं पि ते विज्जइ "त्ति भणिऊण गओ सट्ठाणं । सिरिहर भत्तिपरायणो कालं गमे । तस्स दुहिया ईसिसमारूढजोव्वणा सामला नाम धम्मपरायणा कालमइवाहेइ ।
अणम्मि दिणे जणणीए समं गया सिरिहरवंदणत्थं । वंदिओ सो ताहि । दिण्णासीसाओ निसण्णाओ तयंतिए दंसणमेण वि समुप्पण्णो सिरिहर - सामलाण पणओ । परूढसिणेहा पइदिणमारद्धा सामला उवयास्दाणाइकरणेण । एवं कुणमाणीए अक्खित्तं परिव्वायगमाणसं । पगलिया धारणा । पम्हुट्टा विज्जा - मंता । परिहरियं सलिल सोयं । मंदीकओणाण धम्मोवएसो । कि बहुणा दिण्णो जलंजली निययाणुद्वाणस्स । पंचठाण - बालकीलियं व चितातंतुसंदोह संदाणियं व वज्जलेवसंघडियं व गाढं लग्गं चित्तेण सामलं सरंतो वयणेण तमेव समुल्लवंतो झाणेण तमेव झायंतो सुमिणे वि तमेव पेक्खतो किं बहुणा तम्मयमिव भुवणं मनतो कालं गमेइ ।
अणम्मि दिने पओयणवसागयाए सामलाए सद्धि सरागं समुल्लवंतो दिट्ठो सिरिहरो । परिणयपायाए जोगसारपरिवाइया चितियमिमीए - 'न सोहणमेयं एयस्स देमि धम्मोवएसं ।' ठिया सो तत्थेव जाव गया सामला । पच्छा कोमलवणेण भणिओ जोगसाराए - - "वच्छ ! सिरिहर ! जइ ते परमपुरिस-दंसणेण पओयणं तो परिहरियब्वो इमीए सह संजोगो ।” उवरोहसीलयाए अरोयमाणं पि पडिवण्णमणेण तीए वयणं । गया य सट्टाणं ।
बीय दिणे पुणो वि आगया दिट्ठो धरियधारणो ।
इयत्तु न विउ ससिखंपणभरिउ । दिणयरु दहणसहाउ तउ दूरि ण परिहरिउ तसु सुबह मुहयंदह को सरिसिम धरई । हुं निम्मलमणि दप्पणु-जइ परि अणुहरइ एक एसिडबा तणुयंगि स मिल्लई । निव्वणु अंगु मयच्छि ! नवर सव्वं गिउ सल्लइ अमयमयगिव हंसगमणि हालाहल तुल्ली । वप्पुरे अण्ण जि तसु विलासस भंगि नवल्ली
।। १३५।।
।। १३६ ।।
॥१३७॥ ॥। १३८ ||
एवं जपतो सणियमुवसप्पिऊण सिणेहसारं भणिओ जोगसाराए -- "वच्छ ! "हरिहरहिरण्णगब्भे झासु किमिमा ए ?" उज्झिऊण लज्जं जंपियं सिरिहरेण - "अम्मो !
पावाए
हरिहरहिरणगभा पट्टा सामला ठिया चित्ते । सव्वं जणाण वयणं नवेण पेल्लिज्जइ पुराणं ॥१३९॥ अस्थि तेणुकंपा कज्जं वा मज्झ जीविएणं वा । ता तह करेसु जह होइ संगमो मज्झ तीए समं ॥ १४०॥
For Private & Personal Use Only
जओ-
|| १४१ ।।
भू-संघिय धणुह लया आयड्ढिय नयण-बाणतणुयंगी । विधइ मणं न जीयं अउव्व पारद्धिणी बाला उब्भडजोव्वणभरचारुचंगिमावट्टिएहिं अंगेहि । कस्स न हरेइ मणं लायण्णभरंगिणी बाला ।।१४२ ।। सुमरणमेत्तेण वि जुवजणाण दिट्ठा पुणो वि सेसेण । चिच व्य दूर थक्का करेइ लालाजलं वयणं ।। १४३ ।। सा परमयं सा मज्झ हरिहरो सा हिरण्णगन्भो वि । सा गुरुयणो गुणड्ढो नत्थि विणा तीए मह जीयं ॥ "
Jain Education International 2010_04
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002596 |
| Book Title | Manorama Kaha |
| Original Sutra Author | Vardhmansuri |
| Author | Rupendrakumar Pagariya |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & Literature |
| File Size | 11 MB |