________________
दुपालिया देह, जं गहेपि वच्चउं त्ति । णउ य हउं जासु व कासु व हत्थें गण्हाउं जा तुज्झ धरिणी पाणेहिं वि पिययरी सव्वालंकारभूसिया ताए दायव्वा, तावेहिं महु परू तुट्ठी भवेसइ । जीवलोगभंतरं व अप्पाणु मन्नेसउं ।"
तो (तो) तेहिं सक्खी पाहूया, भणिउ च-'एम होउ' रित । तमो (तो) ताहं पुत्तमाया सत्तुया दुपालिया गहेविणु णिग्गया, तेण सा हत्थे गहिया, गहेविणु य तं पट्ठिउ ।
तेहिं वि (सो) मणिउ-'किं एहु करेसि ?' तेण मणिउ-'सत्तुया दुपालिया नेउ ।'
तो (तो) ताहं म महाजणु संगहि उ-(ते) पुच्छिया-- "किं एहु ?' ति । तो (तो) तेहिं जहावत्तु सव्वु परिकहिउ । समागयजणेण य मज्झत्तेणं होइ (तेहिं) ववहारनिच्छ । सुरिणउ, पराजिया य ते गंधियपुत्ता। सो य किलेसेण तं महिलिउ मोयाविउ, सगडु प्रत्येण सु बहुएण सहुं परिदिण्णु ।
प्राकृत अभ्यास सौरभ 1
। 187
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
